3 Belgen Ad Petersen Annet van de Elzen Arnoud de Blauw Beelden Biezen Birgitt van Bracht De Muzen De Verbeelding Eindexamenwerk St.Joost Engels design Fotografica Frans Kerkhoff Franse schilderkunst Gaby Bovelander Henk Klok Herman Gordijn Het sublieme gemis Jan Fabre Jan Hoet Jan Hoet 2 Jan Hoet 3 Jean-Michel Alberola Jean-Pierre Caumiant Jeroen Bechtold Jeroen Doorenweerd Johan Clarysse Jon Marten Kees Mol KunstRAI 1993 Leon Adriaans Lotti van der Gaag MUHKA Marcel Maeyer Martien de Visser Middelheim Miquel Barcelo Mireille van 't Hoff Miriam Slaats NBKS 1 NBKS 2 Open Ateliers Pieter Ouborg Rick Koren Right of Speech Robert Wilson Rosemarie Trockel Signmar Polke Textielmuseum Thijs van Kimmenade Tine van de Weyer en Bert Poulisse USA Today Vormen van sculptuur Vrij Spel Willem Pak Fo Tjon Wim Claessen Wim Schuetz Witte de With Wolfgang Laib Wolfslaar Yvon Ne Zoersel
|
Jeroen Bechtold
De grote porseleinen bekers van Jeroen Bechtold ogen vooral rijk en sjiek. Een zaal vol glans en schittering, zilver en goud onder een verlichting die de bekers langs alle kanten laat fonkelen. Bechtold heeft weinig nagelaten om zijn werk te versieren. De binnen- en buitenkant met diverse kleuren verf, waarbij de vazen met 22-karaats goud het meest in het oog springen. De vaasvorm heeft hij vervolgens afgewisseld met tal van kleine vormen en voorstellingen aan de buitenkant. Uiteraard alles in keramiek. We zien zuilen, steunberen als aan een kathedraal, een mannentorso, ridders te paard, resten van een bouwwerk, een grote diversiteit kortom van minuscule vormen die het werk sjiek en tegelijk ingewikkeld maken en het de schijn verschaffen van grote betekenis en vooral van culturele authenticiteit. De beker of vaas, hoe je het ook wilt noemen, is zelf een goede 40 cm hoog, de breedte aan de bovenkant, daar waar de wanden breed uitwaaieren, is ongeveer ook zo groot. Maar de wanden van de vaas zijn niet gesloten. Bechtold heeft ze als het ware open gescheurd en als bladeren omgeslagen zodat de vaas zich als een reuze bloem open vouwt. Het materiaal lijkt op die manier een maximale flexibiliteit te hebben terwijl het in werkelijkheid gaat om uiterst breekbaar eierschaalporselein. Aan zo'n vaas die bij de kleinste onachtzaamheid materieel heel tijdelijk want heel kwetsbaar is, geeft hij het aanzien van eeuwige duurzaamheid. Hij noemt ze de zoveelste reconstructie van de overblijfselen van de Heilige Graal, een lange en dubbelzinnige omweg naar zijn bedoeling om zijn keramische vazen in onze westerse cultuur te verankeren. De vorm van dit keramische werk ontleent hij aan wat hij zich voorstelt als de Graal. Bij het woord graal denken we aan de vaas waarin het bloed van Christus aan het kruis opgevangen werd, en vooral, want daaraan ontleent de graal zijn grootste bekendheid, aan de rituele beker die in de tijd van de hoofse ridders de reinen van de onreinen onderscheidde en de ridder het ware heldendom zou bezorgen. De Graal is de mythe van de ridderlijke onsterfelijkheid en was daarom verborgen. Met deze verwijzing maakt Jeroen Bechtold van zijn ranke porseleinen vormen een zwaarwichtige voorstelling, een dunne vorm met een dik verhaal. Rijk versierde decorstukken. De mooiste zijn niet voor niks de eenvoudigste. Aan het eind van de zaal, tegen het raam waar ze het herfstige buitenlicht mooi opvangen, staat een drietal vazen die volgens de titel de Japanse lezing zijn van Bechtolds reconstructie enz. De vazen zijn monochroom in antraciet©zwart geschilderd en zijn in hun eenvoud gewoon wat ze zijn: mooie vazen met sierlijk omgeslagen wanden. Ze hebben de valse schijn van luxe afgelegd en zoeken de kostbaarheid in de heldere keramische vorm. Hoe komt het toch dat keramiek die het dichtst bij haar oorsprong als funktionele vorm blijft, altijd boeit ?
Het Tongerlohuys, Molenstraat 2, Roosendaal, tot 25 oktober
|