3 Belgen Ad Petersen Annet van de Elzen Arnoud de Blauw Beelden Biezen Birgitt van Bracht De Muzen De Verbeelding Eindexamenwerk St.Joost Engels design Fotografica Frans Kerkhoff Franse schilderkunst Gaby Bovelander Henk Klok Herman Gordijn Het sublieme gemis Jan Fabre Jan Hoet Jan Hoet 2 Jan Hoet 3 Jean-Michel Alberola Jean-Pierre Caumiant Jeroen Bechtold Jeroen Doorenweerd Johan Clarysse Jon Marten Kees Mol KunstRAI 1993 Leon Adriaans Lotti van der Gaag MUHKA Marcel Maeyer Martien de Visser Middelheim Miquel Barcelo Mireille van 't Hoff Miriam Slaats NBKS 1 NBKS 2 Open Ateliers Pieter Ouborg Rick Koren Right of Speech Robert Wilson Rosemarie Trockel Signmar Polke Textielmuseum Thijs van Kimmenade Tine van de Weyer en Bert Poulisse USA Today Vormen van sculptuur Vrij Spel Willem Pak Fo Tjon Wim Claessen Wim Schuetz Witte de With Wolfgang Laib Wolfslaar Yvon Ne Zoersel
|
Presentatie Lokaal 01 van schilderwerk van Leon Adriaans onder de titel "EEN", 13 feb t/m 7 maart 1993
De Brabantse schilder Leon Adriaans (Helmond, 1944) schildert van de kunst af, zou men kunnen zeggen. Zijn werk is een onophoudelijke poging vooral geen geklassificeerde kunst te lijken. Geen salonkunst dus, geen academische oplossingen, geen valse illusie als zou het schilderij staan voor de werkelijkheid. Adriaans schildert bewust onhandig, het liefst op afvalhout dat hij om zich heen aantreft. Hij is geboren daar waar stad en platteland in elkaar overgaan. In zo'n omgeving, nu in de buurt van Den Bosch, werkt hij nog steeds en wil daar op consequente wijze trouw aan blijven. Hij concentreert zich in zijn schilderwerk op de vormen, materialen en handelingen die een zo direct mogelijke binding hebben met zijn leefomgeving. Daar legt hij als schilder getuigenis van af. Hij schildert tussen natuur en kunst, en vermijdt angstvallig dat wat hij als valkuil ziet: het schilderij als een gelikt eindprodukt, een handig gestileerd beeld, klaar voor de verkoop.
In Lokaal 01 heeft hij een schilderkunstige installatie gemaakt in de benedenzaal. Het meest in het oog springend is een reeks van 24 aandoenlijke vogelkooitjes op een oude plank, enkele hier en daar met een verfkwast bestreken. Er tegenover twee grote doeken, in de vorm van een doorsnede van een kerkgebouw. En die verwijzing zet ook meteen de sacrale toon die in de voorstelling een voortgang vindt. Op het linkerdoek een verzameling motieven uit de kunstgeschiedenis. Het Lam Gods van Van Eyck, een vierkant van Malevich, een Annunciatie, de schilder in zijn atelier en op de voorgrond een knielende man die naar de achterzijde van een schilderij staart. Alles schetsmatig en gewild onhandig geschilderd. De bedoeling is natuurlijk duidelijk, te bekend, zeker voor wie Adriaans'werk gevolgd heeft. De verrassing ontbreekt en de vormtaal is te willekeurig om het werk langs die weg boeiend te maken.
Leon Adriaans in Lokaal 01, Kloosterlaan 138, Breda, t/m 7 maart.
|