3 Belgen
Ad Petersen
Annet van de Elzen
Arnoud de Blauw
Beelden
Biezen
Birgitt van Bracht
De Muzen
De Verbeelding
Eindexamenwerk St.Joost
Engels design
Fotografica
Frans Kerkhoff
Franse schilderkunst
Gaby Bovelander
Henk Klok
Herman Gordijn
Het sublieme gemis
Jan Fabre
Jan Hoet
Jan Hoet 2
Jan Hoet 3
Jean-Michel Alberola
Jean-Pierre Caumiant
Jeroen Bechtold
Jeroen Doorenweerd
Johan Clarysse
Jon Marten
Kees Mol
KunstRAI 1993
Leon Adriaans
Lotti van der Gaag
MUHKA
Marcel Maeyer
Martien de Visser
Middelheim
Miquel Barcelo
Mireille van 't Hoff
Miriam Slaats
NBKS 1
NBKS 2
Open Ateliers
Pieter Ouborg
Rick Koren
Right of Speech
Robert Wilson
Rosemarie Trockel
Signmar Polke
Textielmuseum
Thijs van Kimmenade
Tine van de Weyer en Bert Poulisse
USA Today
Vormen van sculptuur
Vrij Spel
Willem Pak Fo Tjon
Wim Claessen
Wim Schuetz
Witte de With
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Yvon Ne
Zoersel
|
Presentatie Lokaal 01 van schilderwerk van Leon Adriaans onder de titel "EEN", 13 feb t/m 7 maart 1993
De Brabantse schilder Leon Adriaans (Helmond, 1944) schildert van de kunst af, zou men kunnen zeggen. Zijn werk is een onophoudelijke poging vooral geen geklassificeerde kunst te lijken. Geen salonkunst dus, geen academische oplossingen, geen valse illusie als zou het schilderij staan voor de werkelijkheid. Adriaans schildert bewust onhandig, het liefst op afvalhout dat hij om zich heen aantreft. Hij is geboren daar waar stad en platteland in elkaar overgaan. In zo'n omgeving, nu in de buurt van Den Bosch, werkt hij nog steeds en wil daar op consequente wijze trouw aan blijven. Hij concentreert zich in zijn schilderwerk op de vormen, materialen en handelingen die een zo direct mogelijke binding hebben met zijn leefomgeving. Daar legt hij als schilder getuigenis van af. Hij schildert tussen natuur en kunst, en vermijdt angstvallig dat wat hij als valkuil ziet: het schilderij als een gelikt eindprodukt, een handig gestileerd beeld, klaar voor de verkoop.
In Lokaal 01 heeft hij een schilderkunstige installatie gemaakt in de benedenzaal. Het meest in het oog springend is een reeks van 24 aandoenlijke vogelkooitjes op een oude plank, enkele hier en daar met een verfkwast bestreken. Er tegenover twee grote doeken, in de vorm van een doorsnede van een kerkgebouw. En die verwijzing zet ook meteen de sacrale toon die in de voorstelling een voortgang vindt. Op het linkerdoek een verzameling motieven uit de kunstgeschiedenis. Het Lam Gods van Van Eyck, een vierkant van Malevich, een Annunciatie, de schilder in zijn atelier en op de voorgrond een knielende man die naar de achterzijde van een schilderij staart. Alles schetsmatig en gewild onhandig geschilderd. De bedoeling is natuurlijk duidelijk, te bekend, zeker voor wie Adriaans'werk gevolgd heeft. De verrassing ontbreekt en de vormtaal is te willekeurig om het werk langs die weg boeiend te maken.
Leon Adriaans in Lokaal 01, Kloosterlaan 138, Breda, t/m 7 maart.
|