3 Belgen
Ad Petersen
Annet van de Elzen
Arnoud de Blauw
Beelden
Biezen
Birgitt van Bracht
De Muzen
De Verbeelding
Eindexamenwerk St.Joost
Engels design
Fotografica
Frans Kerkhoff
Franse schilderkunst
Gaby Bovelander
Henk Klok
Herman Gordijn
Het sublieme gemis
Jan Fabre
Jan Hoet
Jan Hoet 2
Jan Hoet 3
Jean-Michel Alberola
Jean-Pierre Caumiant
Jeroen Bechtold
Jeroen Doorenweerd
Johan Clarysse
Jon Marten
Kees Mol
KunstRAI 1993
Leon Adriaans
Lotti van der Gaag
MUHKA
Marcel Maeyer
Martien de Visser
Middelheim
Miquel Barcelo
Mireille van 't Hoff
Miriam Slaats
NBKS 1
NBKS 2
Open Ateliers
Pieter Ouborg
Rick Koren
Right of Speech
Robert Wilson
Rosemarie Trockel
Signmar Polke
Textielmuseum
Thijs van Kimmenade
Tine van de Weyer en Bert Poulisse
USA Today
Vormen van sculptuur
Vrij Spel
Willem Pak Fo Tjon
Wim Claessen
Wim Schuetz
Witte de With
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Yvon Ne
Zoersel
|
Schilderijen en pastels van Wim Schuetz, tentoongesteld in het Kijkhuis, Oosterhout, maart 1993
Wim Schuetz
't Kijkhuis in Oosterhout bestaat vijf jaar en ter gelegenheid daarvan toont Wim Schuetz (1921) uit Roosendaal er een selectie uit zijn olieverven en pastels. De schilderscarriere van Schuetz is er een met onderbrekingen. Na zijn pensionering heeft hij zich weer volop aan het schilderen gewijd en daarvan legt deze expositie getuigenis af. De eerste waarneming van het werk heeft iets tegenstrijdigs. Het onderwerp van zijn schilderen is heel neutraal, eigenlijk heel braaf. En de titels sluiten daar onverstoorbaar bij aan. Wim Schuetz schildert koeien in een landschap (daar hangen er vijf van), een drummer, een violist, een pianist, of iets dat getiteld wordt "Verwondering". Niks schokkends dus. En zo het onderwerp enige beroering teweeg zou kunnen brengen, een paringsscene bij voorbeeld, wordt dat ijlings weggemasseerd door zo'n werk "Verwikkeling" (!) te noemen.
De manier van schilderen staat daar vierkant tegenover. Een onoverzienbare hoeveelheid beweging van verf en kleur, vet en pasteus op doek (of op board) gebracht, afwisselend met paletmes, kwast en waarschijnlijk ook rechtstreeks uit de tube. In begeleidende tekjsten wordt dan graag gesproken van emotioneel en expressief, maar dat zijn eigenlijk toch cliches. En niet alleen omdat de daarbij horende stijl al zo veelvuldig beproefd is. Vijftig jaar geleden is het dat de Cobra-kunstenaars luidkeels de ban braken van rationele controle en te dwingende formele eisen en zich overgaven aan wat de fantasie ingaf en aan de vrije omgang met het materiaal. En nog steeds wordt op de manier van Cobra gewerkt, alhoewel de oerschreeuw van Karel Appel en de zijnen al lang zijn kracht verloren heeft. Toen, in de vlak-na-oorlogse tijd greep die aan, maar nu is opgelegde hevigheid een manier geworden zonder zeggingskracht.
Want wat is er nu precies te zien in de schilderijen en pastels van Schuetz ? De figuren worden schetsmatig en desondanks in een baaierd van lijnen aangegeven. Maar tegelijk is de voorstelling statisch, bewegingloos, zodat er ook geen andere kijk op het onderwerp ontwikkeld wordt. De beweging is, zoals gezegd, wel overvloedig aanwezig in de verf. Zo dominant is die zelfs, dat de vormen zich nauwelijks aan de verf kunnen ontrukken, dat ze dus niet loskomen en geen eigen kracht ontwikkelen. Een negatieve consequentie daarvan is dat de beweging in verf een betrekkelijk loos gebaar wordt. En wat blijft er dan nog aan betekenis over ? Want ook emotie en expressie hebben een zekere vorm nodig om te kunnen functioneren. Zonder die vorm dreigt een zekere vrijblijvendheid, die het werk van Wim Schuetz inderdaad aankleeft. Alle hevigheid ten spijt.
Schilderijen en pastels van Wim Schuetz, tot 27 maart in 't Kijkhuis te Oosterhout, Heuvel 23a.
|