16 Kunstenaars uit Brabant
500 jaar Bouvigne
700 jaar beeldhouwkunst
A.r.t.-galerie
Alexander Schabracq
Alexej Von Jawlensky
Amerika
Andy Warhol
Anne Roorda
Arie de Groot
Auke de Vries
BOA
Bart van Hoek
Beelden in het Tongerlohuys
Birgitt van Bracht en Jan Vaes
Breda Fotografica
Carolein Smit
Cees van Gastel
Charles Clough
Charlotte van Pallandt
Crossing Over Changing Places
Cultureel Gekleurd
De Loods
De eigen tijd
Diana Rattray
Edwin Janssen
Edy de Wilde
Filia den Hollander
Frank Van den Broeck
Franse kunst
Franz Immoos
Galerie De Verbeelding
Galerie Kokon
Galerie Liesbeth Lips
George Steinmann
Ger Dekkers
Germinations
Gert Rietveld
Hans Klein Hofmeijer
Hans Mutsers
Helen Vergouwen
Jaap de Vries 2
Jack Poell
Jeff Wall
Joelle Tuerlinckx
Johan Claassen
John Baldessari
John van Gils
Jos Dirix
Karel Goudsblom
KunstRAI
MUHKA
Man Ray
Marijke Hooghwinkel
Martin van Vreden
Maud Verbruggen
Michael Ryan
NBKS
NBKS fotowerk
Nigel Kent
Orna Wertman
Paladino
Panamarenko
Park Middelheim
Paul Beckers
Peter Oosterbos
Philippe Cazal
Pjotr Mueller
Portretten uit de 17e eeuw
Quintijn van Eyk
Remko Schultheiss en Roel QoQo
Rene Magritte
Renee Rohr
Roman Cieslewicz
Roni Horn
Rotterdam in de jaren zestig
Simcha Roodenburg
Sjef Voets
St.-Joost
Teunn Nijkamp
Tom Molenaars
Tvadar Csontvary
Varia
Veronica Hustinx
Watt
Wereld op zolder
Willy Looyen
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Zomer in Boymans
|
Arie de Groot
In de kleine, intieme ruimte van galerie Voorwaar in het oude centrum
van Dordrecht toont Arie de Groot kleine werken op papier. Een plaats
die bij uitnemendheid geschikt is om onnadrukkelijk en van dichtbij
tekeningen te zien. Alles wat een galerie zo opgelegd en klinisch
maakt, ontbreekt hier. Als je in dit geval niet bewust gekomen was
voor het werk van Arie de Groot, had je je net zo goed in de
leefruimte kunnen wanen van een verzamelaar die zijn collectie
tekeningen open stelt voor de buitenwereld. Hier voel je je een
vertrouwde vreemdeling op zoek naar interessante kunst.
Het werk op papier van Arie de Groot heeft een balans gevonden in de
schemer. In de tussentijd, de wereld tussen donker en licht. De
tekeningen die hij maaakt gedragen zich volstrekt autonoom, en zo
hangen ze ook aan de muur. Eigen werelden, eilanden in tijd en ruimte.
Ze verwijzen niet, ze vertellen niet en toch, achter die vormen en
afdrukken die zich zo graag in de schemer ophouden zodat we ze nooit
scherp voor ons oog krijgen, voel je een verhaal aanwezig, in ieder
geval een stemming. Maar het is alsof de tekening de kijker die zich
voorover buigt om scherper te zien en de vormen te ontraadselen, van
zich afduwt. Hij moet op afstand blijven en zich tevreden stellen met
wat hij ziet: een stemming, een intensiteit zoals De Groot het zelf
noemt. De kijker moet zelf maar zien wat hij ermee doet. En zo trekt
de tekenaar een lijn met zijn tekening. Vraag hem dus niet naar wat
de tekening uiteindelijk bedoelt te zijn. Arie de Groot is bang voor
wat hij noemt mooie woorden, woorden die op de loop gaan met de
betekenis van een kunstwerk en daar vreemde toeren mee uit kunnen
halen.
Wat zeker is, is de ontstaansgeschiedenis van zijn werk op papier.
Laten we die de feiten van het kunstwerk noemen waar de acrobatiek van
beschouwende woorden nog geen kans heeft. De Groot werkt op Japans
papier met krijt en potlood. Hij wast dat papier, verfrommelt het en
strijkt het weer uit. Dan gaat het krijten verder en past hij ook een
drukprocede toe dat wolkige sporen op het blad nalaat. De bladen
monteert hij half over elkaar tot een geheel dat uitermate complex van
vorm en dus van betekenis is. Het is laag over laag, handeling na
handeling. In ieder geval is er geen sprake van scherpe figuren die
eenduidig en niet mis te verstaan op het blad hun plaats innemen. Het
misverstand behoudt alle kans. Het innemen is opdoemen geworden uit
de nevel van het materiaal. Bewust zoeken en anderzijds tevreden zijn
met wat er buiten de eigen wil om ontstaat, is karakteristiek voor dit
soort werk. Het is het evenwicht tussen toeleg en toeval, de balans
van de schemer.
En ook daar neemt De Groot geen genoegen mee. Op sommige, recente
bladen heeft hij met een klein penseel stipjes zilververf over de
tekening heen gestrooid. Het is een parelketting die hij over zijn
zacht wegdeemsterende voorstelling heen hangt. De zilververf vangt het
licht op dat van buitenaf komt en trekt daarmee de tekening op die de
neiging heeft weg te zakken in haar eigen materiaal, dat zuigende
rijstpapier.
Galerie Voorwaar exposeert tekeningen van Arie de Groot tot 13
september, Hoge Nieuwstraat 38, Dordrecht (wo t/m vr 's avonds,
za en zo 's middags en na afspraak: 078-133067)
|