16 Kunstenaars uit Brabant
500 jaar Bouvigne
700 jaar beeldhouwkunst
A.r.t.-galerie
Alexander Schabracq
Alexej Von Jawlensky
Amerika
Andy Warhol
Anne Roorda
Arie de Groot
Auke de Vries
BOA
Bart van Hoek
Beelden in het Tongerlohuys
Birgitt van Bracht en Jan Vaes
Breda Fotografica
Carolein Smit
Cees van Gastel
Charles Clough
Charlotte van Pallandt
Crossing Over Changing Places
Cultureel Gekleurd
De Loods
De eigen tijd
Diana Rattray
Edwin Janssen
Edy de Wilde
Filia den Hollander
Frank Van den Broeck
Franse kunst
Franz Immoos
Galerie De Verbeelding
Galerie Kokon
Galerie Liesbeth Lips
George Steinmann
Ger Dekkers
Germinations
Gert Rietveld
Hans Klein Hofmeijer
Hans Mutsers
Helen Vergouwen
Jaap de Vries 2
Jack Poell
Jeff Wall
Joelle Tuerlinckx
Johan Claassen
John Baldessari
John van Gils
Jos Dirix
Karel Goudsblom
KunstRAI
MUHKA
Man Ray
Marijke Hooghwinkel
Martin van Vreden
Maud Verbruggen
Michael Ryan
NBKS
NBKS fotowerk
Nigel Kent
Orna Wertman
Paladino
Panamarenko
Park Middelheim
Paul Beckers
Peter Oosterbos
Philippe Cazal
Pjotr Mueller
Portretten uit de 17e eeuw
Quintijn van Eyk
Remko Schultheiss en Roel QoQo
Rene Magritte
Renee Rohr
Roman Cieslewicz
Roni Horn
Rotterdam in de jaren zestig
Simcha Roodenburg
Sjef Voets
St.-Joost
Teunn Nijkamp
Tom Molenaars
Tvadar Csontvary
Varia
Veronica Hustinx
Watt
Wereld op zolder
Willy Looyen
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Zomer in Boymans
|
Lokaal 01
In Lokaal 01 gebeurt altijd iets wat de moeite waard is om te zien en,
even belangrijk, te overdenken. De beeldende kunst wordt daar niet zo
zeer getoond, ze is daar. Dingen hangen niet tijdelijk daar aan de
muur of vullen daar niet tijdelijk anderszins de ruimte, de objecten
worden speciaal voor die ruimte gemaakt en op die plek geinstalleerd.
Kunst in situ dus. En men gaat daar heel ver in. Als de kunstenaar
het gebouw aan de Kloosterlaan tot zijn beschikking heeft, dan
bedoelen de organisatoren ook letterlijk het gebouw en niet alleen de
vloer of de wand. Als het eigen is aan de kunst om conventies te
doorbreken en dus geen genoegen te nemen met het bekende, dan krijgt
ze in Lokaal 01 een kans daartoe. Als dat betekent dat het nodig is
een muur af te breken en te verplaatsen, dan kan dat ook.
Karel Goudsblom was dat eigenlijk van plan, maar de daadwerkelijke
uitvoering ging te ver en is eigenlijk ook niet nodig, in zijn
geval.Hij heeft van een scheidingsmuur op de bovenverdieping een
afdruk in gips gemaakt en die platen beneden weer opgebouwd, precies
onder de echte muur daarboven. De platen worden overeind gehouden door
ijzeren staven en klodders gips. De muur is een letterlijk kopie:
zelfs de sporen van vorige installaties zijn in de gipsafdruk
zichtbaar. De muur is vooral als idee verplaatst, en daartoe behoren
juist de littekens na vorig gebruik. Op ooghoogte van de kijker zit
in de muur een rond gat dat uitzicht geeft in het binnenste van een
gipsen pop. Loop je om de muur heen dan zie je de buitenkant van de
pop, hier en daar wat uitvergroot, die met de kop in de muur
verklonken is. Het gaat hier om een gipsen mal zoals die bij het
afgieten van beelden gebruikt wordt. Goudsblom draait het procede
eigenlijk om. Degene die zijn hoofd in het gat steekt om te zien wat
er achter zit, tast met zijn oog de binnenruimte af van een
mensgestalte af en vult daarmee de buitenvorm. Een beeldhouwer werkt
gewoonlijk andersom: eerst de inhoud, dan de mal en dan het beeld.
Die omkering levert nog een drietal andere, verrassende beelden op die
in technische zin geen beelden zijn. De klassiek opgeleide beeldhouwer
heeft menselijke figuren gemodelleerd in een schaal van 1:1 en daarvan
een mal gemaakt, in daarbij minder gebruikelijk materiaal. Fiberglas,
siliconenrubber en polyester. En dan is hij gestopt, hij heeft de mal
dus niet gebruikt om het uiteindelijke beeld te gieten. De mal die
gewoonlijk aan het beeld voorafgaat, is zelf beeld geworden. Op een
indrukwekkende manier, vol van verwijzing en betekenis.
Twee gestaltes in zittende houding vereeuwigd in rose gekleurd
fiberglas. De koppen lopen over in een pijp die een volkomen gesloten
verbinding tot stand brengt waar de buitenstaander geen enkele toegang
toe krijgt. Om dat te benadrukken zijn de twee helften van het gietsel
met stalen moeren en bouten aan elkaar gevoegd. Twee zittenden die
elkaar overeind houden en een communicatie in raadselachtige
beslotenheid voeren. Het tweede "beeld" is een afdruk van Goudsblom
zelf in grijs siliconenrubber. Het ligt als een afgestroopte huid op
een tafel midden in de zaal en lijkt misschien nog het meest op een
dodenmasker, maar dan van het hele lijf. Toch, luguber is het
geenszins. Het is kneedbaar en voelbaar en vraagt eerder om tedere
aanraking dan om afgrijzen en verwijdering. Maar het beeld maakt je
je van die categorieen wel bewust. Het derde betreft weer een koppel
mensen, ditmaal van wit polyester, die als het eerste als door een
pijp in elkaar overgaan. Buiten, tenslotte, staat een reusachtige
gaper. Een echt gegoten, ijzeren kop die verwijst naar de twee
gevelstenen aan de voorkant van Lokaal 01.
Mark Cloet, Karel Goudsblom en Norman Andersen tot 22 november
in Lokaal 01, Kloosterlaan 138, Breda
|