16 Kunstenaars uit Brabant 500 jaar Bouvigne 700 jaar beeldhouwkunst A.r.t.-galerie Alexander Schabracq Alexej Von Jawlensky Amerika Andy Warhol Anne Roorda Arie de Groot Auke de Vries BOA Bart van Hoek Beelden in het Tongerlohuys Birgitt van Bracht en Jan Vaes Breda Fotografica Carolein Smit Cees van Gastel Charles Clough Charlotte van Pallandt Crossing Over Changing Places Cultureel Gekleurd De Loods De eigen tijd Diana Rattray Edwin Janssen Edy de Wilde Filia den Hollander Frank Van den Broeck Franse kunst Franz Immoos Galerie De Verbeelding Galerie Kokon Galerie Liesbeth Lips George Steinmann Ger Dekkers Germinations Gert Rietveld Hans Klein Hofmeijer Hans Mutsers Helen Vergouwen Jaap de Vries 2 Jack Poell Jeff Wall Joelle Tuerlinckx Johan Claassen John Baldessari John van Gils Jos Dirix Karel Goudsblom KunstRAI MUHKA Man Ray Marijke Hooghwinkel Martin van Vreden Maud Verbruggen Michael Ryan NBKS NBKS fotowerk Nigel Kent Orna Wertman Paladino Panamarenko Park Middelheim Paul Beckers Peter Oosterbos Philippe Cazal Pjotr Mueller Portretten uit de 17e eeuw Quintijn van Eyk Remko Schultheiss en Roel QoQo Rene Magritte Renee Rohr Roman Cieslewicz Roni Horn Rotterdam in de jaren zestig Simcha Roodenburg Sjef Voets St.-Joost Teunn Nijkamp Tom Molenaars Tvadar Csontvary Varia Veronica Hustinx Watt Wereld op zolder Willy Looyen Wolfgang Laib Wolfslaar Zomer in Boymans
|
Lokaal 01
In Lokaal 01 gebeurt altijd iets wat de moeite waard is om te zien en,
even belangrijk, te overdenken. De beeldende kunst wordt daar niet zo
zeer getoond, ze is daar. Dingen hangen niet tijdelijk daar aan de
muur of vullen daar niet tijdelijk anderszins de ruimte, de objecten
worden speciaal voor die ruimte gemaakt en op die plek geinstalleerd.
Kunst in situ dus. En men gaat daar heel ver in. Als de kunstenaar
het gebouw aan de Kloosterlaan tot zijn beschikking heeft, dan
bedoelen de organisatoren ook letterlijk het gebouw en niet alleen de
vloer of de wand. Als het eigen is aan de kunst om conventies te
doorbreken en dus geen genoegen te nemen met het bekende, dan krijgt
ze in Lokaal 01 een kans daartoe. Als dat betekent dat het nodig is
een muur af te breken en te verplaatsen, dan kan dat ook.
Karel Goudsblom was dat eigenlijk van plan, maar de daadwerkelijke
uitvoering ging te ver en is eigenlijk ook niet nodig, in zijn
geval.Hij heeft van een scheidingsmuur op de bovenverdieping een
afdruk in gips gemaakt en die platen beneden weer opgebouwd, precies
onder de echte muur daarboven. De platen worden overeind gehouden door
ijzeren staven en klodders gips. De muur is een letterlijk kopie:
zelfs de sporen van vorige installaties zijn in de gipsafdruk
zichtbaar. De muur is vooral als idee verplaatst, en daartoe behoren
juist de littekens na vorig gebruik. Op ooghoogte van de kijker zit
in de muur een rond gat dat uitzicht geeft in het binnenste van een
gipsen pop. Loop je om de muur heen dan zie je de buitenkant van de
pop, hier en daar wat uitvergroot, die met de kop in de muur
verklonken is. Het gaat hier om een gipsen mal zoals die bij het
afgieten van beelden gebruikt wordt. Goudsblom draait het procede
eigenlijk om. Degene die zijn hoofd in het gat steekt om te zien wat
er achter zit, tast met zijn oog de binnenruimte af van een
mensgestalte af en vult daarmee de buitenvorm. Een beeldhouwer werkt
gewoonlijk andersom: eerst de inhoud, dan de mal en dan het beeld.
Die omkering levert nog een drietal andere, verrassende beelden op die
in technische zin geen beelden zijn. De klassiek opgeleide beeldhouwer
heeft menselijke figuren gemodelleerd in een schaal van 1:1 en daarvan
een mal gemaakt, in daarbij minder gebruikelijk materiaal. Fiberglas,
siliconenrubber en polyester. En dan is hij gestopt, hij heeft de mal
dus niet gebruikt om het uiteindelijke beeld te gieten. De mal die
gewoonlijk aan het beeld voorafgaat, is zelf beeld geworden. Op een
indrukwekkende manier, vol van verwijzing en betekenis.
Twee gestaltes in zittende houding vereeuwigd in rose gekleurd
fiberglas. De koppen lopen over in een pijp die een volkomen gesloten
verbinding tot stand brengt waar de buitenstaander geen enkele toegang
toe krijgt. Om dat te benadrukken zijn de twee helften van het gietsel
met stalen moeren en bouten aan elkaar gevoegd. Twee zittenden die
elkaar overeind houden en een communicatie in raadselachtige
beslotenheid voeren. Het tweede "beeld" is een afdruk van Goudsblom
zelf in grijs siliconenrubber. Het ligt als een afgestroopte huid op
een tafel midden in de zaal en lijkt misschien nog het meest op een
dodenmasker, maar dan van het hele lijf. Toch, luguber is het
geenszins. Het is kneedbaar en voelbaar en vraagt eerder om tedere
aanraking dan om afgrijzen en verwijdering. Maar het beeld maakt je
je van die categorieen wel bewust. Het derde betreft weer een koppel
mensen, ditmaal van wit polyester, die als het eerste als door een
pijp in elkaar overgaan. Buiten, tenslotte, staat een reusachtige
gaper. Een echt gegoten, ijzeren kop die verwijst naar de twee
gevelstenen aan de voorkant van Lokaal 01.
Mark Cloet, Karel Goudsblom en Norman Andersen tot 22 november
in Lokaal 01, Kloosterlaan 138, Breda
|