16 Kunstenaars uit Brabant
500 jaar Bouvigne
700 jaar beeldhouwkunst
A.r.t.-galerie
Alexander Schabracq
Alexej Von Jawlensky
Amerika
Andy Warhol
Anne Roorda
Arie de Groot
Auke de Vries
BOA
Bart van Hoek
Beelden in het Tongerlohuys
Birgitt van Bracht en Jan Vaes
Breda Fotografica
Carolein Smit
Cees van Gastel
Charles Clough
Charlotte van Pallandt
Crossing Over Changing Places
Cultureel Gekleurd
De Loods
De eigen tijd
Diana Rattray
Edwin Janssen
Edy de Wilde
Filia den Hollander
Frank Van den Broeck
Franse kunst
Franz Immoos
Galerie De Verbeelding
Galerie Kokon
Galerie Liesbeth Lips
George Steinmann
Ger Dekkers
Germinations
Gert Rietveld
Hans Klein Hofmeijer
Hans Mutsers
Helen Vergouwen
Jaap de Vries 2
Jack Poell
Jeff Wall
Joelle Tuerlinckx
Johan Claassen
John Baldessari
John van Gils
Jos Dirix
Karel Goudsblom
KunstRAI
MUHKA
Man Ray
Marijke Hooghwinkel
Martin van Vreden
Maud Verbruggen
Michael Ryan
NBKS
NBKS fotowerk
Nigel Kent
Orna Wertman
Paladino
Panamarenko
Park Middelheim
Paul Beckers
Peter Oosterbos
Philippe Cazal
Pjotr Mueller
Portretten uit de 17e eeuw
Quintijn van Eyk
Remko Schultheiss en Roel QoQo
Rene Magritte
Renee Rohr
Roman Cieslewicz
Roni Horn
Rotterdam in de jaren zestig
Simcha Roodenburg
Sjef Voets
St.-Joost
Teunn Nijkamp
Tom Molenaars
Tvadar Csontvary
Varia
Veronica Hustinx
Watt
Wereld op zolder
Willy Looyen
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Zomer in Boymans
|
Decorkunst
Wat de Amsterdamse Maud Verbruggen in galerie Liesbeth Lips
presenteert, is naar eigen zeggen bepaald door en geinspireerd op de
restauratie van haar huis in Amsterdam. Wat we zien zijn grote
collages, in kartonnen dozen verpakt, die rechtop tegen de muur staan.
En wat het eerst opvalt is de installatie op de vloer van 65 kleine
kartonnen doosjes, keurig in het gelid van 5 rechte rijen. Die grote
collages hebben nog een beeldende verdienste. Alhoewel, bij de derde
heb je het ook wel gezien. De verrassing is dan verdweenen en wat dan
rest is voorspelbaarheid en herhaling. De kunstenaar maakt haar eigen
cliche.
De voorzijde van de portfolio is eigenlijk nog het leukst. De foto van
een plafondengeltje met daarnaast de tekst "My home is my castle" en
een signatuur van Maud Verbruggen. Erin verpakt zit een grote
aluminium plaat waarop fragmenten papier en foto's geplakt zijn die
alle van doen hebben met haar huis in Amsterdam. Het huis dateert uit
de tijd van het Twaalfjarige Bestand in de Tachtigjarige Oorlog en is
natuurlijk een versteende geschiedenis. De muren zijn tot het
materiaal gemaakt van de kunstenaar via beschildering en foto. De
afbeeldingen daarvan zijn met schaar en lijmpot omgevormd tot wat
collage heet. Weinig zeggend en vooral gemakkelijk. Althans, als je
deze presentatie beschouwt vanuit een artistiek uitgangspunt. Aan de
juistheid van zo'n beschouwing valt heel wat te twijfelen. De
verwarring ontstaat doordat een galeriehoudster als Liesbeth Lips
hiervoor haar ruimte leent. De dingen die je nu en hier ziet, ben je
in eerste instantie geneigd te meten aan de kwaliteit van wat je
gewend bent. En dat is voor deze Maud Verbruggen teveel eer. Wellicht
moet je dit soort knip- en plakwerk alleen maar zien als vrije
probeersels van een interieurverzorger. Leuk om te doen, maar te flauw
om als beeldende kunst te presenteren.
Maud Verbruggen tot 31 oktober bij Liesbeth Lips, Academiesingel
36, Breda ('s zondags open van 13.00 tot 17.00 uur en op
afspraak: 076-205736)
|