16 Kunstenaars uit Brabant 500 jaar Bouvigne 700 jaar beeldhouwkunst A.r.t.-galerie Alexander Schabracq Alexej Von Jawlensky Amerika Andy Warhol Anne Roorda Arie de Groot Auke de Vries BOA Bart van Hoek Beelden in het Tongerlohuys Birgitt van Bracht en Jan Vaes Breda Fotografica Carolein Smit Cees van Gastel Charles Clough Charlotte van Pallandt Crossing Over Changing Places Cultureel Gekleurd De Loods De eigen tijd Diana Rattray Edwin Janssen Edy de Wilde Filia den Hollander Frank Van den Broeck Franse kunst Franz Immoos Galerie De Verbeelding Galerie Kokon Galerie Liesbeth Lips George Steinmann Ger Dekkers Germinations Gert Rietveld Hans Klein Hofmeijer Hans Mutsers Helen Vergouwen Jaap de Vries 2 Jack Poell Jeff Wall Joelle Tuerlinckx Johan Claassen John Baldessari John van Gils Jos Dirix Karel Goudsblom KunstRAI MUHKA Man Ray Marijke Hooghwinkel Martin van Vreden Maud Verbruggen Michael Ryan NBKS NBKS fotowerk Nigel Kent Orna Wertman Paladino Panamarenko Park Middelheim Paul Beckers Peter Oosterbos Philippe Cazal Pjotr Mueller Portretten uit de 17e eeuw Quintijn van Eyk Remko Schultheiss en Roel QoQo Rene Magritte Renee Rohr Roman Cieslewicz Roni Horn Rotterdam in de jaren zestig Simcha Roodenburg Sjef Voets St.-Joost Teunn Nijkamp Tom Molenaars Tvadar Csontvary Varia Veronica Hustinx Watt Wereld op zolder Willy Looyen Wolfgang Laib Wolfslaar Zomer in Boymans
|
Decorkunst
Wat de Amsterdamse Maud Verbruggen in galerie Liesbeth Lips
presenteert, is naar eigen zeggen bepaald door en geinspireerd op de
restauratie van haar huis in Amsterdam. Wat we zien zijn grote
collages, in kartonnen dozen verpakt, die rechtop tegen de muur staan.
En wat het eerst opvalt is de installatie op de vloer van 65 kleine
kartonnen doosjes, keurig in het gelid van 5 rechte rijen. Die grote
collages hebben nog een beeldende verdienste. Alhoewel, bij de derde
heb je het ook wel gezien. De verrassing is dan verdweenen en wat dan
rest is voorspelbaarheid en herhaling. De kunstenaar maakt haar eigen
cliche.
De voorzijde van de portfolio is eigenlijk nog het leukst. De foto van
een plafondengeltje met daarnaast de tekst "My home is my castle" en
een signatuur van Maud Verbruggen. Erin verpakt zit een grote
aluminium plaat waarop fragmenten papier en foto's geplakt zijn die
alle van doen hebben met haar huis in Amsterdam. Het huis dateert uit
de tijd van het Twaalfjarige Bestand in de Tachtigjarige Oorlog en is
natuurlijk een versteende geschiedenis. De muren zijn tot het
materiaal gemaakt van de kunstenaar via beschildering en foto. De
afbeeldingen daarvan zijn met schaar en lijmpot omgevormd tot wat
collage heet. Weinig zeggend en vooral gemakkelijk. Althans, als je
deze presentatie beschouwt vanuit een artistiek uitgangspunt. Aan de
juistheid van zo'n beschouwing valt heel wat te twijfelen. De
verwarring ontstaat doordat een galeriehoudster als Liesbeth Lips
hiervoor haar ruimte leent. De dingen die je nu en hier ziet, ben je
in eerste instantie geneigd te meten aan de kwaliteit van wat je
gewend bent. En dat is voor deze Maud Verbruggen teveel eer. Wellicht
moet je dit soort knip- en plakwerk alleen maar zien als vrije
probeersels van een interieurverzorger. Leuk om te doen, maar te flauw
om als beeldende kunst te presenteren.
Maud Verbruggen tot 31 oktober bij Liesbeth Lips, Academiesingel
36, Breda ('s zondags open van 13.00 tot 17.00 uur en op
afspraak: 076-205736)
|