16 Kunstenaars uit Brabant
500 jaar Bouvigne
700 jaar beeldhouwkunst
A.r.t.-galerie
Alexander Schabracq
Alexej Von Jawlensky
Amerika
Andy Warhol
Anne Roorda
Arie de Groot
Auke de Vries
BOA
Bart van Hoek
Beelden in het Tongerlohuys
Birgitt van Bracht en Jan Vaes
Breda Fotografica
Carolein Smit
Cees van Gastel
Charles Clough
Charlotte van Pallandt
Crossing Over Changing Places
Cultureel Gekleurd
De Loods
De eigen tijd
Diana Rattray
Edwin Janssen
Edy de Wilde
Filia den Hollander
Frank Van den Broeck
Franse kunst
Franz Immoos
Galerie De Verbeelding
Galerie Kokon
Galerie Liesbeth Lips
George Steinmann
Ger Dekkers
Germinations
Gert Rietveld
Hans Klein Hofmeijer
Hans Mutsers
Helen Vergouwen
Jaap de Vries 2
Jack Poell
Jeff Wall
Joelle Tuerlinckx
Johan Claassen
John Baldessari
John van Gils
Jos Dirix
Karel Goudsblom
KunstRAI
MUHKA
Man Ray
Marijke Hooghwinkel
Martin van Vreden
Maud Verbruggen
Michael Ryan
NBKS
NBKS fotowerk
Nigel Kent
Orna Wertman
Paladino
Panamarenko
Park Middelheim
Paul Beckers
Peter Oosterbos
Philippe Cazal
Pjotr Mueller
Portretten uit de 17e eeuw
Quintijn van Eyk
Remko Schultheiss en Roel QoQo
Rene Magritte
Renee Rohr
Roman Cieslewicz
Roni Horn
Rotterdam in de jaren zestig
Simcha Roodenburg
Sjef Voets
St.-Joost
Teunn Nijkamp
Tom Molenaars
Tvadar Csontvary
Varia
Veronica Hustinx
Watt
Wereld op zolder
Willy Looyen
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Zomer in Boymans
|
Brabantse fotografen
Parallel aan de fotomanifestatie Breda Fotografica die zich dit jaar
concentreert op Amerikanen, toont de NBKS fotowerk van vier
Brabanders. Van Hans Biezen, Paul Bogaers, Philomeen Raemaekers en
Rian van Seeters kun je niet zeggen dat ze puur foto's maken; veel
beter is het inderdaad te spreken van fotowerk, zoals de aankondiging
van de Nieuwe Brabantse Kunststichting ook doet. Op verschillende
manieren werken deze vier met fotografische processen, daarmee de
grens overschrijdend van de foto als een afbeelding van het mogelijk
zichtbare. Het maken, regisseren, manipuleren, monteren, presenteren
van de foto is een vorm van beeldende kunst. De manier van waarneming
en het bijgevolg beinvloeden van het waargenomene is bij uitstek de
zin van de beeldende kunst. De houding van de fotokunstenaar is in dat
opzicht geen andere dan die van de moderne schilder of beeldhouwer.
Die van oudsher zo duidelijk bewerkte gebieden houden zich overigens
ook al lang niet meer aan wat we gezien de naamgeving zo graag willen
begrenzen. Grenzen tussen disciplines hebben in het aktuele
kunstklimaat steeds minder betekenis. Veel eigentijdse kunstenaars
zijn wat je zou kunnen noemen multidisciplinair.
Bij Philomeen Raemaekers (1961) en Rian van Seeters (1960) kan er geen
verwarring bestaan over het terrein dat zij bestrijken. Wat je van hen
ziet zijn installaties die een onmiskenbare, fysieke aanwezigheid in
deze presentatieruimte hebben. Het werk komt van de muur af de zaal
in of neemt plaats op de vloer. Raemaekers heeft een beeld opgesteld
waarin de fotografische afbeelding (want die is er toch wel)
geprojecteerd is op kleien platen van lood die in een ijzeren frame
zijn vervat. Die platen tezamen zijn aan elkaar verbonden tot een
bouwsel op de grond dat tegelijk heel open gehouden is. Een
installatie, inderdaad. Maar of het werk daarmee dan ook zo
interessant is, is zeer de vraag. Het passeren van de grenzen der
fotografie is vitaler dan het beeld dat daarvan het resultaat is.
Veel belangrijker is het werk van Hans Biezen (1947). Foto's had ik
bijna geschreven, want zijn werken lijken daar zo op. Maar als je zijn
werk volgens je eerste aandrift bij het zien van deze presentatie
beschouwt als een foto die iets concreet zichtbaars afbeeldt, dan heb
je een probleem. En ben je meteen bij de kern van de zaak. Want wat
voor ruimte is het dan die hij fotografeert ? Hoe groot is die ruimte?
Is dat wat je voor vloer aanziet, eigenlijk wel een vloer ? Als je
de "foto" ziet waarop een grote kei ingeklemd zit tussen de muren van
een nauwe gang, dan realiseer je je ineens dat elke aanduiding van
schaal ontbreekt. En dat je het beld net zo gemakkelijk op zijn zij
kan zien of, in enkele andere gevallen, zelfs om zou kunnen keren.
Biezen heeft niet "gewoon" gefotografeerd maar een eigen ruimte
geschapen die geen enkele aanduiding omtrent grootte of funktie
prijsgeeft. Met fotografische middelen (mooi zacht licht, diverse
grijstinten en contrasten) heeft hij het beeld omgewerkt tot een
abstracte ruimte die de foto voorbij gaat. Op een zo'n fotowerk heeft
hij de effecten geschreven in geschilderde tekstballonnen: animato,
vivace, sentimento, forte en dolce. Italiaanse termen die de stemming
van de muziek aangeven.
In de gang van de NBKS hangen heel mooie foto's van Brabantse
kunstenaars in hun ateliers van de hand van verschillende fotografen.
De bekendste kunstenaarsfotograaf is de Eindhovenaar Peter Cox wiens
foto's je al zo lang in zovele catalogi tegenkomt. En de in deze
presentatie meest gekiekte kunstenaar is het omhoog geschoten talent
Marc Mulders uit Tilburg. De mooiste opnames zijn echter die van de
beeldhouwer Sjef Voets die door Peter Cox "genomen" is al schetsend,
denkend, kijkend en werkend in zijn hout. En zijn beelden, door zijn
klievende hand onderworpen reusachtige bomen die zo te zien vooral in
zijn atelier thuishoren.
De fotowerken zijn nog te zien tot 12 september bij de NBKS,
Reigerstraat 16, Breda.
|