16 Kunstenaars uit Brabant 500 jaar Bouvigne 700 jaar beeldhouwkunst A.r.t.-galerie Alexander Schabracq Alexej Von Jawlensky Amerika Andy Warhol Anne Roorda Arie de Groot Auke de Vries BOA Bart van Hoek Beelden in het Tongerlohuys Birgitt van Bracht en Jan Vaes Breda Fotografica Carolein Smit Cees van Gastel Charles Clough Charlotte van Pallandt Crossing Over Changing Places Cultureel Gekleurd De Loods De eigen tijd Diana Rattray Edwin Janssen Edy de Wilde Filia den Hollander Frank Van den Broeck Franse kunst Franz Immoos Galerie De Verbeelding Galerie Kokon Galerie Liesbeth Lips George Steinmann Ger Dekkers Germinations Gert Rietveld Hans Klein Hofmeijer Hans Mutsers Helen Vergouwen Jaap de Vries 2 Jack Poell Jeff Wall Joelle Tuerlinckx Johan Claassen John Baldessari John van Gils Jos Dirix Karel Goudsblom KunstRAI MUHKA Man Ray Marijke Hooghwinkel Martin van Vreden Maud Verbruggen Michael Ryan NBKS NBKS fotowerk Nigel Kent Orna Wertman Paladino Panamarenko Park Middelheim Paul Beckers Peter Oosterbos Philippe Cazal Pjotr Mueller Portretten uit de 17e eeuw Quintijn van Eyk Remko Schultheiss en Roel QoQo Rene Magritte Renee Rohr Roman Cieslewicz Roni Horn Rotterdam in de jaren zestig Simcha Roodenburg Sjef Voets St.-Joost Teunn Nijkamp Tom Molenaars Tvadar Csontvary Varia Veronica Hustinx Watt Wereld op zolder Willy Looyen Wolfgang Laib Wolfslaar Zomer in Boymans
|
Brabantse fotografen
Parallel aan de fotomanifestatie Breda Fotografica die zich dit jaar
concentreert op Amerikanen, toont de NBKS fotowerk van vier
Brabanders. Van Hans Biezen, Paul Bogaers, Philomeen Raemaekers en
Rian van Seeters kun je niet zeggen dat ze puur foto's maken; veel
beter is het inderdaad te spreken van fotowerk, zoals de aankondiging
van de Nieuwe Brabantse Kunststichting ook doet. Op verschillende
manieren werken deze vier met fotografische processen, daarmee de
grens overschrijdend van de foto als een afbeelding van het mogelijk
zichtbare. Het maken, regisseren, manipuleren, monteren, presenteren
van de foto is een vorm van beeldende kunst. De manier van waarneming
en het bijgevolg beinvloeden van het waargenomene is bij uitstek de
zin van de beeldende kunst. De houding van de fotokunstenaar is in dat
opzicht geen andere dan die van de moderne schilder of beeldhouwer.
Die van oudsher zo duidelijk bewerkte gebieden houden zich overigens
ook al lang niet meer aan wat we gezien de naamgeving zo graag willen
begrenzen. Grenzen tussen disciplines hebben in het aktuele
kunstklimaat steeds minder betekenis. Veel eigentijdse kunstenaars
zijn wat je zou kunnen noemen multidisciplinair.
Bij Philomeen Raemaekers (1961) en Rian van Seeters (1960) kan er geen
verwarring bestaan over het terrein dat zij bestrijken. Wat je van hen
ziet zijn installaties die een onmiskenbare, fysieke aanwezigheid in
deze presentatieruimte hebben. Het werk komt van de muur af de zaal
in of neemt plaats op de vloer. Raemaekers heeft een beeld opgesteld
waarin de fotografische afbeelding (want die is er toch wel)
geprojecteerd is op kleien platen van lood die in een ijzeren frame
zijn vervat. Die platen tezamen zijn aan elkaar verbonden tot een
bouwsel op de grond dat tegelijk heel open gehouden is. Een
installatie, inderdaad. Maar of het werk daarmee dan ook zo
interessant is, is zeer de vraag. Het passeren van de grenzen der
fotografie is vitaler dan het beeld dat daarvan het resultaat is.
Veel belangrijker is het werk van Hans Biezen (1947). Foto's had ik
bijna geschreven, want zijn werken lijken daar zo op. Maar als je zijn
werk volgens je eerste aandrift bij het zien van deze presentatie
beschouwt als een foto die iets concreet zichtbaars afbeeldt, dan heb
je een probleem. En ben je meteen bij de kern van de zaak. Want wat
voor ruimte is het dan die hij fotografeert ? Hoe groot is die ruimte?
Is dat wat je voor vloer aanziet, eigenlijk wel een vloer ? Als je
de "foto" ziet waarop een grote kei ingeklemd zit tussen de muren van
een nauwe gang, dan realiseer je je ineens dat elke aanduiding van
schaal ontbreekt. En dat je het beld net zo gemakkelijk op zijn zij
kan zien of, in enkele andere gevallen, zelfs om zou kunnen keren.
Biezen heeft niet "gewoon" gefotografeerd maar een eigen ruimte
geschapen die geen enkele aanduiding omtrent grootte of funktie
prijsgeeft. Met fotografische middelen (mooi zacht licht, diverse
grijstinten en contrasten) heeft hij het beeld omgewerkt tot een
abstracte ruimte die de foto voorbij gaat. Op een zo'n fotowerk heeft
hij de effecten geschreven in geschilderde tekstballonnen: animato,
vivace, sentimento, forte en dolce. Italiaanse termen die de stemming
van de muziek aangeven.
In de gang van de NBKS hangen heel mooie foto's van Brabantse
kunstenaars in hun ateliers van de hand van verschillende fotografen.
De bekendste kunstenaarsfotograaf is de Eindhovenaar Peter Cox wiens
foto's je al zo lang in zovele catalogi tegenkomt. En de in deze
presentatie meest gekiekte kunstenaar is het omhoog geschoten talent
Marc Mulders uit Tilburg. De mooiste opnames zijn echter die van de
beeldhouwer Sjef Voets die door Peter Cox "genomen" is al schetsend,
denkend, kijkend en werkend in zijn hout. En zijn beelden, door zijn
klievende hand onderworpen reusachtige bomen die zo te zien vooral in
zijn atelier thuishoren.
De fotowerken zijn nog te zien tot 12 september bij de NBKS,
Reigerstraat 16, Breda.
|