16 Kunstenaars uit Brabant 500 jaar Bouvigne 700 jaar beeldhouwkunst A.r.t.-galerie Alexander Schabracq Alexej Von Jawlensky Amerika Andy Warhol Anne Roorda Arie de Groot Auke de Vries BOA Bart van Hoek Beelden in het Tongerlohuys Birgitt van Bracht en Jan Vaes Breda Fotografica Carolein Smit Cees van Gastel Charles Clough Charlotte van Pallandt Crossing Over Changing Places Cultureel Gekleurd De Loods De eigen tijd Diana Rattray Edwin Janssen Edy de Wilde Filia den Hollander Frank Van den Broeck Franse kunst Franz Immoos Galerie De Verbeelding Galerie Kokon Galerie Liesbeth Lips George Steinmann Ger Dekkers Germinations Gert Rietveld Hans Klein Hofmeijer Hans Mutsers Helen Vergouwen Jaap de Vries 2 Jack Poell Jeff Wall Joelle Tuerlinckx Johan Claassen John Baldessari John van Gils Jos Dirix Karel Goudsblom KunstRAI MUHKA Man Ray Marijke Hooghwinkel Martin van Vreden Maud Verbruggen Michael Ryan NBKS NBKS fotowerk Nigel Kent Orna Wertman Paladino Panamarenko Park Middelheim Paul Beckers Peter Oosterbos Philippe Cazal Pjotr Mueller Portretten uit de 17e eeuw Quintijn van Eyk Remko Schultheiss en Roel QoQo Rene Magritte Renee Rohr Roman Cieslewicz Roni Horn Rotterdam in de jaren zestig Simcha Roodenburg Sjef Voets St.-Joost Teunn Nijkamp Tom Molenaars Tvadar Csontvary Varia Veronica Hustinx Watt Wereld op zolder Willy Looyen Wolfgang Laib Wolfslaar Zomer in Boymans
|
Rosa
Aan het einde van de Catharinastraat in Breda, tegen de meubelzaak van
Hendriksen aan, ligt een wonderlijke expositieruimte verscholen. Via
een toegangspoort en een kleurrijke binnenplaats kom je in een oud
kraakpand waar een kunstenaarscollectief gedoogd wordt dat daar
tentoonstellingen inricht. Bij het woord tentoonstelling moet men zich
vooral geen conventionele vertoning voorstellen van schilderijen aan
de wand en beelden op een sokkel, alles onder volstrekt neutrale
omstandigheden en een ideale belichting. Zo ziet het er niet uit. De
huidige presentatie beslaat de gehele ruimte en bestaat uit een vloed
aan objecten waar van alles aan te beleven valt. En waar je ook nog
eens hartelijk om kunt lachen.
De kunstenaars die op het ogenblik de ruimte in bezit hebben genomen
zijn Remko Schultheiss en Roel QoQo, een nom de plume. Middenin de
zaal staat het kleinste museum ter wereld, naar zij beweren, het
Museum of small art. Op een hoge sokkel staat een kunsthal van
speelgoedformaat, maar enkele vingers lang en breed. Ze zijn er
warempel in geslaagd een kunstenaar te vinden die voor dat minuscule
bouwwerkje een object heeft gemaakt. John Koermeling, architect-kunstenaar
uit Eindhoven, heeft het minimuseumpje voorzien van een
centrale trap.
Aan het einde van de zaal is een afgesloten ruimte, een kunstkabinet,
waaraan tal van daartoe uitgenodigde kunstenaars een bijzondere
bijdrage hebben geleverd. In dat hok dat in Theo van Doesburgkleuren
is geschilderd zie je een krankzinnige verzameling kunstwerkjes die
alleen in volkomen vrijheid kunnen zijn gemaakt. Zonder zorg om
verkoopbaarheid, zonder angst voor de kritiek, geen bekommernis om wat
de goede, artistieke smaak voorschrijft. Gewoon kunst omdat het ook
leuk is. Het "hoogtepunt" in dat opzicht is een heel klein kooitje met
spijltjes dat bedoeld is om een vlieg in te houden, als huisdier. Maar
het leven van een vlieg is kennelijk korter dan een kunstpresentatie
lang is, en het kooitje is nu jammerlijk leeg: het huisdier is
gestorven. De suikerklont die achtergebleven is en die als voeding
diende, wacht op een nieuwe bewoner, die aan het gezoem te horen, niet
ver weg is.
De rest van de zaal is een grote voorstelling van citaten uit de
kunstgeschiedenis. Een leuke speurtocht voor hen die hun
kunsthistorische en culturele kennis willen testen. Twee stoelen met
leren fietszadels van het merk Brooks, in plaats van een gewone
zitting, verwijzen naar het sublieme beeld van een stierekop dat
Picasso maakte met behulp van een zadel en een fietsstuur. De bolhoed
van Magritte zien we geschilderd, het huis van Rietveld als maquette,
het wiel van Marcel Duchamp, enz. Teveel om op te noemen hangt en
staat her en der in de zaal. En middenin een gigantische zandbak op
poten waarin de woestijn van Antoine de Saint Exupery, de schrijver
van Le petit prince. In het zandlandschap tal van speelgoedjes die op
surrealistische manier vervormd zijn tot dingen die helemaal niet
kunnen. Althans niet volgens onze beperkte opvatting van de
werkelijkheid. In die schemerzone tussen spel en ernst word je je daar
in ieder geval van bewust.
Wie zich de ogen uit wil kijken en wie ook nog wil lachen, moet naar
Rosa
Expositieruimte Rosa, Catharinastraat 93, Breda; in het weekend
en op afspraak open.
|