16 Kunstenaars uit Brabant
500 jaar Bouvigne
700 jaar beeldhouwkunst
A.r.t.-galerie
Alexander Schabracq
Alexej Von Jawlensky
Amerika
Andy Warhol
Anne Roorda
Arie de Groot
Auke de Vries
BOA
Bart van Hoek
Beelden in het Tongerlohuys
Birgitt van Bracht en Jan Vaes
Breda Fotografica
Carolein Smit
Cees van Gastel
Charles Clough
Charlotte van Pallandt
Crossing Over Changing Places
Cultureel Gekleurd
De Loods
De eigen tijd
Diana Rattray
Edwin Janssen
Edy de Wilde
Filia den Hollander
Frank Van den Broeck
Franse kunst
Franz Immoos
Galerie De Verbeelding
Galerie Kokon
Galerie Liesbeth Lips
George Steinmann
Ger Dekkers
Germinations
Gert Rietveld
Hans Klein Hofmeijer
Hans Mutsers
Helen Vergouwen
Jaap de Vries 2
Jack Poell
Jeff Wall
Joelle Tuerlinckx
Johan Claassen
John Baldessari
John van Gils
Jos Dirix
Karel Goudsblom
KunstRAI
MUHKA
Man Ray
Marijke Hooghwinkel
Martin van Vreden
Maud Verbruggen
Michael Ryan
NBKS
NBKS fotowerk
Nigel Kent
Orna Wertman
Paladino
Panamarenko
Park Middelheim
Paul Beckers
Peter Oosterbos
Philippe Cazal
Pjotr Mueller
Portretten uit de 17e eeuw
Quintijn van Eyk
Remko Schultheiss en Roel QoQo
Rene Magritte
Renee Rohr
Roman Cieslewicz
Roni Horn
Rotterdam in de jaren zestig
Simcha Roodenburg
Sjef Voets
St.-Joost
Teunn Nijkamp
Tom Molenaars
Tvadar Csontvary
Varia
Veronica Hustinx
Watt
Wereld op zolder
Willy Looyen
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Zomer in Boymans
|
Rosa
Aan het einde van de Catharinastraat in Breda, tegen de meubelzaak van
Hendriksen aan, ligt een wonderlijke expositieruimte verscholen. Via
een toegangspoort en een kleurrijke binnenplaats kom je in een oud
kraakpand waar een kunstenaarscollectief gedoogd wordt dat daar
tentoonstellingen inricht. Bij het woord tentoonstelling moet men zich
vooral geen conventionele vertoning voorstellen van schilderijen aan
de wand en beelden op een sokkel, alles onder volstrekt neutrale
omstandigheden en een ideale belichting. Zo ziet het er niet uit. De
huidige presentatie beslaat de gehele ruimte en bestaat uit een vloed
aan objecten waar van alles aan te beleven valt. En waar je ook nog
eens hartelijk om kunt lachen.
De kunstenaars die op het ogenblik de ruimte in bezit hebben genomen
zijn Remko Schultheiss en Roel QoQo, een nom de plume. Middenin de
zaal staat het kleinste museum ter wereld, naar zij beweren, het
Museum of small art. Op een hoge sokkel staat een kunsthal van
speelgoedformaat, maar enkele vingers lang en breed. Ze zijn er
warempel in geslaagd een kunstenaar te vinden die voor dat minuscule
bouwwerkje een object heeft gemaakt. John Koermeling, architect-kunstenaar
uit Eindhoven, heeft het minimuseumpje voorzien van een
centrale trap.
Aan het einde van de zaal is een afgesloten ruimte, een kunstkabinet,
waaraan tal van daartoe uitgenodigde kunstenaars een bijzondere
bijdrage hebben geleverd. In dat hok dat in Theo van Doesburgkleuren
is geschilderd zie je een krankzinnige verzameling kunstwerkjes die
alleen in volkomen vrijheid kunnen zijn gemaakt. Zonder zorg om
verkoopbaarheid, zonder angst voor de kritiek, geen bekommernis om wat
de goede, artistieke smaak voorschrijft. Gewoon kunst omdat het ook
leuk is. Het "hoogtepunt" in dat opzicht is een heel klein kooitje met
spijltjes dat bedoeld is om een vlieg in te houden, als huisdier. Maar
het leven van een vlieg is kennelijk korter dan een kunstpresentatie
lang is, en het kooitje is nu jammerlijk leeg: het huisdier is
gestorven. De suikerklont die achtergebleven is en die als voeding
diende, wacht op een nieuwe bewoner, die aan het gezoem te horen, niet
ver weg is.
De rest van de zaal is een grote voorstelling van citaten uit de
kunstgeschiedenis. Een leuke speurtocht voor hen die hun
kunsthistorische en culturele kennis willen testen. Twee stoelen met
leren fietszadels van het merk Brooks, in plaats van een gewone
zitting, verwijzen naar het sublieme beeld van een stierekop dat
Picasso maakte met behulp van een zadel en een fietsstuur. De bolhoed
van Magritte zien we geschilderd, het huis van Rietveld als maquette,
het wiel van Marcel Duchamp, enz. Teveel om op te noemen hangt en
staat her en der in de zaal. En middenin een gigantische zandbak op
poten waarin de woestijn van Antoine de Saint Exupery, de schrijver
van Le petit prince. In het zandlandschap tal van speelgoedjes die op
surrealistische manier vervormd zijn tot dingen die helemaal niet
kunnen. Althans niet volgens onze beperkte opvatting van de
werkelijkheid. In die schemerzone tussen spel en ernst word je je daar
in ieder geval van bewust.
Wie zich de ogen uit wil kijken en wie ook nog wil lachen, moet naar
Rosa
Expositieruimte Rosa, Catharinastraat 93, Breda; in het weekend
en op afspraak open.
|