16 Kunstenaars uit Brabant 500 jaar Bouvigne 700 jaar beeldhouwkunst A.r.t.-galerie Alexander Schabracq Alexej Von Jawlensky Amerika Andy Warhol Anne Roorda Arie de Groot Auke de Vries BOA Bart van Hoek Beelden in het Tongerlohuys Birgitt van Bracht en Jan Vaes Breda Fotografica Carolein Smit Cees van Gastel Charles Clough Charlotte van Pallandt Crossing Over Changing Places Cultureel Gekleurd De Loods De eigen tijd Diana Rattray Edwin Janssen Edy de Wilde Filia den Hollander Frank Van den Broeck Franse kunst Franz Immoos Galerie De Verbeelding Galerie Kokon Galerie Liesbeth Lips George Steinmann Ger Dekkers Germinations Gert Rietveld Hans Klein Hofmeijer Hans Mutsers Helen Vergouwen Jaap de Vries 2 Jack Poell Jeff Wall Joelle Tuerlinckx Johan Claassen John Baldessari John van Gils Jos Dirix Karel Goudsblom KunstRAI MUHKA Man Ray Marijke Hooghwinkel Martin van Vreden Maud Verbruggen Michael Ryan NBKS NBKS fotowerk Nigel Kent Orna Wertman Paladino Panamarenko Park Middelheim Paul Beckers Peter Oosterbos Philippe Cazal Pjotr Mueller Portretten uit de 17e eeuw Quintijn van Eyk Remko Schultheiss en Roel QoQo Rene Magritte Renee Rohr Roman Cieslewicz Roni Horn Rotterdam in de jaren zestig Simcha Roodenburg Sjef Voets St.-Joost Teunn Nijkamp Tom Molenaars Tvadar Csontvary Varia Veronica Hustinx Watt Wereld op zolder Willy Looyen Wolfgang Laib Wolfslaar Zomer in Boymans
|
Veronica Hustinx
Je hoeft geen douanier, zelfs geen grenspaal gezien te hebben om te
weten dat je op Belgisch gebied teecht bent gekomen. Op Vlaams gebied,
beter gezegd, want daar gaat het hier in het bijzonder om. Dat je in
Vlaanderen bent en niet meer in Nederland, dat zie je. Aan tientallen,
ons grensbewoners toch ook vertrouwde dingen en tot dat wat in alle
onooglijkheid zo afwijkt, behoort de voortuin. De Belgische beeldend
kunstenaar Veronica Hustinx heeft een aantal van die "Belze"
voortuinen in 1993 gefotografeerd en getiteld Zomertuin. Die serie is
nu te zien in galerie VormVast bij het Liesbos in Breda.
In die titel Zomertuin zit heel wat ironie. Wellicht zelfs overbodig
want door de keuze van het onderwerp en de daarmee gepaard gaande
kijkrichting van de fotograaf, kun je deze foto's al niet serieus meer
bekijken. Je voelt de dubbelheid die aan die beelden kleeft. Een
droge, zakelijke registratie van wat tegelijkertijd volkomen cliche
is. Een Vlaamse voortuin, dat is een precies afgebakend stuk restgrond
voor een bakstenen gevel met rolluiken en aluminium voordeur, veel
grind, een wit geschilderde autoband als bloembak, een gipsen beeld,
een veel te grote bloembak van rode baksteen met wit geschilderde
voeg, betonnen sierranden. En bloemen ? Jawel, solitair geplante
Afrikaantjes, begonia's en tot haag gedwongen coniferen.Zomertuin heet
dat, maar waar die naam groei en bloei veronderstelt, heerst slechts
de levenloze rust ofwel de dood, voor eeuwig. De doodse gevel, de
doodse tuin.
Elke Vlaming zijn eigen villake, my home is my castle. Allemaal
verschillend maar in het cliche allemaal weer gelijk. Hustinx heeft
het gezien en op heel koele, afstandelijke manier vastgelegd.
Ogenschijnlijk vanop afstand, objectief, maar als je deze foto's in
serie maakt en toont, dan doe je uiteraard wel degelijk een uitspraak.
Dan ironiseer je, dan breng je ook de kijker tot lachen. De foto's
zijn identiek van standpunt, van formaat, van licht en helderheid en
in een opmerkelijk, inhoudelijk detail: er is geen mens op te
bekennen. De foto's vormen een typologie van het Vlaamse wonen voor
het oog van het kerkvolk. Een leuke, kleine tentoonstelling.
Zomertuinen van Veronica Hustinx in galerie VormVast, Liesboslaan
291, Breda, tot 15 september.
|