16 Kunstenaars uit Brabant
500 jaar Bouvigne
700 jaar beeldhouwkunst
A.r.t.-galerie
Alexander Schabracq
Alexej Von Jawlensky
Amerika
Andy Warhol
Anne Roorda
Arie de Groot
Auke de Vries
BOA
Bart van Hoek
Beelden in het Tongerlohuys
Birgitt van Bracht en Jan Vaes
Breda Fotografica
Carolein Smit
Cees van Gastel
Charles Clough
Charlotte van Pallandt
Crossing Over Changing Places
Cultureel Gekleurd
De Loods
De eigen tijd
Diana Rattray
Edwin Janssen
Edy de Wilde
Filia den Hollander
Frank Van den Broeck
Franse kunst
Franz Immoos
Galerie De Verbeelding
Galerie Kokon
Galerie Liesbeth Lips
George Steinmann
Ger Dekkers
Germinations
Gert Rietveld
Hans Klein Hofmeijer
Hans Mutsers
Helen Vergouwen
Jaap de Vries 2
Jack Poell
Jeff Wall
Joelle Tuerlinckx
Johan Claassen
John Baldessari
John van Gils
Jos Dirix
Karel Goudsblom
KunstRAI
MUHKA
Man Ray
Marijke Hooghwinkel
Martin van Vreden
Maud Verbruggen
Michael Ryan
NBKS
NBKS fotowerk
Nigel Kent
Orna Wertman
Paladino
Panamarenko
Park Middelheim
Paul Beckers
Peter Oosterbos
Philippe Cazal
Pjotr Mueller
Portretten uit de 17e eeuw
Quintijn van Eyk
Remko Schultheiss en Roel QoQo
Rene Magritte
Renee Rohr
Roman Cieslewicz
Roni Horn
Rotterdam in de jaren zestig
Simcha Roodenburg
Sjef Voets
St.-Joost
Teunn Nijkamp
Tom Molenaars
Tvadar Csontvary
Varia
Veronica Hustinx
Watt
Wereld op zolder
Willy Looyen
Wolfgang Laib
Wolfslaar
Zomer in Boymans
|
Veronica Hustinx
Je hoeft geen douanier, zelfs geen grenspaal gezien te hebben om te
weten dat je op Belgisch gebied teecht bent gekomen. Op Vlaams gebied,
beter gezegd, want daar gaat het hier in het bijzonder om. Dat je in
Vlaanderen bent en niet meer in Nederland, dat zie je. Aan tientallen,
ons grensbewoners toch ook vertrouwde dingen en tot dat wat in alle
onooglijkheid zo afwijkt, behoort de voortuin. De Belgische beeldend
kunstenaar Veronica Hustinx heeft een aantal van die "Belze"
voortuinen in 1993 gefotografeerd en getiteld Zomertuin. Die serie is
nu te zien in galerie VormVast bij het Liesbos in Breda.
In die titel Zomertuin zit heel wat ironie. Wellicht zelfs overbodig
want door de keuze van het onderwerp en de daarmee gepaard gaande
kijkrichting van de fotograaf, kun je deze foto's al niet serieus meer
bekijken. Je voelt de dubbelheid die aan die beelden kleeft. Een
droge, zakelijke registratie van wat tegelijkertijd volkomen cliche
is. Een Vlaamse voortuin, dat is een precies afgebakend stuk restgrond
voor een bakstenen gevel met rolluiken en aluminium voordeur, veel
grind, een wit geschilderde autoband als bloembak, een gipsen beeld,
een veel te grote bloembak van rode baksteen met wit geschilderde
voeg, betonnen sierranden. En bloemen ? Jawel, solitair geplante
Afrikaantjes, begonia's en tot haag gedwongen coniferen.Zomertuin heet
dat, maar waar die naam groei en bloei veronderstelt, heerst slechts
de levenloze rust ofwel de dood, voor eeuwig. De doodse gevel, de
doodse tuin.
Elke Vlaming zijn eigen villake, my home is my castle. Allemaal
verschillend maar in het cliche allemaal weer gelijk. Hustinx heeft
het gezien en op heel koele, afstandelijke manier vastgelegd.
Ogenschijnlijk vanop afstand, objectief, maar als je deze foto's in
serie maakt en toont, dan doe je uiteraard wel degelijk een uitspraak.
Dan ironiseer je, dan breng je ook de kijker tot lachen. De foto's
zijn identiek van standpunt, van formaat, van licht en helderheid en
in een opmerkelijk, inhoudelijk detail: er is geen mens op te
bekennen. De foto's vormen een typologie van het Vlaamse wonen voor
het oog van het kerkvolk. Een leuke, kleine tentoonstelling.
Zomertuinen van Veronica Hustinx in galerie VormVast, Liesboslaan
291, Breda, tot 15 september.
|