Adriaan Seelen Alex Kiefmeijer Anish Kapoor Ben Hoezen Birgitt van Bracht 2 Boymans-van Beuningen Cady Noland Carel Visser Caro Chassetheater Cultureel Gekleurd Dada De Pont De Ringeloor De stadscollectie Desert Tracks Drie vrouwelijke schilders Edy de Wilde Elly Stegeman en Ludo Bekkers Emile van der Kruk Enk de Kramer Eric Hirdes Erik Prins Eugeen van Mieghem Giorgio Morandi Grafiek in het Tongerlohuys Hannema Hans Landsaat Hans Luiken Het portret Het verhalende Huub Bruls Ignatiusziekenhuis Jaap de Vries Jacques van Alphen Jan Andriesse Jeanne Munsterman Jeroen Doorenweerd Jiri Kolar John van Gils Jos Blersch Kars Persoon Klaar van der Lippe Kopper en Van Ham Kunst van Vlaanderen en Spanje Laatmiddeleeuwse prenten Lokaal 01 - 1 Lokaal 01 - 2 Luc Tuymans MUHKA Marijke Fitz Verploegh Martje Verhoeven Matthew Barney Michel van Overbeeke NBKS 1 NBKS 2 Naus en Kleinepier Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw Nieuwe beelden Noordbrabants Museum Paul Thek Per Kirkeby Piet Berghs Piet Dieleman Pyke Koch Reinoud van Vught Richard Price Rob Mohlmann Rob Moonens Simon Benson Stadscollectie Breda, deel I Textiel Thierry de Cordier Tina Onna Tom Wesselmann Ton Slits Tongerlohuys Toon Kuypers Torsten Haake-Brandt Un cercle d'amis Voorwaar Wainer Vaccari Walter Swennen Wolfslaar Wouter van Riessen
|
Carel Visser
De geest van de beeldhouwer Carel Visser zet zich voort in
zijn houtdrukken. Juist dat wat onder zijn hand een beeld is,
wordt zichtbaar in zijn houtdrukken. Zoals zo vaak bij beeldhouwers
legt dat werk op papier een concept bloot dat achter
het beeld schuil gaat. Eenvoudig, helder en direkt. Het drie-dimensionale
beeld is teruggebracht tot een compositie op een
plat vlak.
Bij galerie Kokon in Tilburg tooont Visser, een boegbeeld van
de Nederlandse moderne sculptuur, zeven grote houtdrukken van
de laatste paar jaar. Het zijn bladen die indruk maken door
het stypische samengaan van robuuste vormen, een heldere
compositie en die gevoelige afdruk van de houtnerf. Door de
gekozen kleur heen, en dat is in het geval van Carel Visser
zwart, rood en hier en daar wat oker, tekent het hout zich af
in een schemer van wit. Dat maakt het zwart minder zwart,
minder absoluut, zoals het rood verzacht wordt tot een veel
genuanceerder stemming. Een goede houtdruk is poezie. Tussen
de met het oog zichtbare vormen door trilt er een stemming
door die onuitspreekbaar is. Zoiets als de kracht van regels
wit in een sober maar veelzeggend gedicht. Als het goed is,
wordt er meer gezegd dan letterlijk gesproken.
Dat oproepen van verborgen betekenis organiseert Visser ook
door een afgewogen compositie. In een blad van hem staat alles
op zijn plaats. En wat heel belangrijk is, geen vorm te veel.
Ogenschijnlijk staan de abstracte vormen naast en dus los van
elkaar. Geen enkele vorm zal de andere echt raken. Maar de
omvang, de kleur en dus de suggestie van massa die de dingen
bij hem uitstralen, maakt dat het wegvallen van een onderdeel
de compositie uit balans trekt. En op dat moment ontdek je hoe
weloverwogen kennelijk die ordening toch is. Het is hetzelfde
evenwicht dat de beeldhouwer zoekt.
Galerie Kokon, Stationsstraat 38-40, Tilburg; tot 22
oktober. Open woensdag t/m zaterdag van 12 tot 5 uur.
|