Adriaan Seelen
Alex Kiefmeijer
Anish Kapoor
Ben Hoezen
Birgitt van Bracht 2
Boymans-van Beuningen
Cady Noland
Carel Visser
Caro
Chassetheater
Cultureel Gekleurd
Dada
De Pont
De Ringeloor
De stadscollectie
Desert Tracks
Drie vrouwelijke schilders
Edy de Wilde
Elly Stegeman en Ludo Bekkers
Emile van der Kruk
Enk de Kramer
Eric Hirdes
Erik Prins
Eugeen van Mieghem
Giorgio Morandi
Grafiek in het Tongerlohuys
Hannema
Hans Landsaat
Hans Luiken
Het portret
Het verhalende
Huub Bruls
Ignatiusziekenhuis
Jaap de Vries
Jacques van Alphen
Jan Andriesse
Jeanne Munsterman
Jeroen Doorenweerd
Jiri Kolar
John van Gils
Jos Blersch
Kars Persoon
Klaar van der Lippe
Kopper en Van Ham
Kunst van Vlaanderen en Spanje
Laatmiddeleeuwse prenten
Lokaal 01 - 1
Lokaal 01 - 2
Luc Tuymans
MUHKA
Marijke Fitz Verploegh
Martje Verhoeven
Matthew Barney
Michel van Overbeeke
NBKS 1
NBKS 2
Naus en Kleinepier
Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw
Nieuwe beelden
Noordbrabants Museum
Paul Thek
Per Kirkeby
Piet Berghs
Piet Dieleman
Pyke Koch
Reinoud van Vught
Richard Price
Rob Mohlmann
Rob Moonens
Simon Benson
Stadscollectie Breda, deel I
Textiel
Thierry de Cordier
Tina Onna
Tom Wesselmann
Ton Slits
Tongerlohuys
Toon Kuypers
Torsten Haake-Brandt
Un cercle d'amis
Voorwaar
Wainer Vaccari
Walter Swennen
Wolfslaar
Wouter van Riessen
|
Carel Visser
De geest van de beeldhouwer Carel Visser zet zich voort in
zijn houtdrukken. Juist dat wat onder zijn hand een beeld is,
wordt zichtbaar in zijn houtdrukken. Zoals zo vaak bij beeldhouwers
legt dat werk op papier een concept bloot dat achter
het beeld schuil gaat. Eenvoudig, helder en direkt. Het drie-dimensionale
beeld is teruggebracht tot een compositie op een
plat vlak.
Bij galerie Kokon in Tilburg tooont Visser, een boegbeeld van
de Nederlandse moderne sculptuur, zeven grote houtdrukken van
de laatste paar jaar. Het zijn bladen die indruk maken door
het stypische samengaan van robuuste vormen, een heldere
compositie en die gevoelige afdruk van de houtnerf. Door de
gekozen kleur heen, en dat is in het geval van Carel Visser
zwart, rood en hier en daar wat oker, tekent het hout zich af
in een schemer van wit. Dat maakt het zwart minder zwart,
minder absoluut, zoals het rood verzacht wordt tot een veel
genuanceerder stemming. Een goede houtdruk is poezie. Tussen
de met het oog zichtbare vormen door trilt er een stemming
door die onuitspreekbaar is. Zoiets als de kracht van regels
wit in een sober maar veelzeggend gedicht. Als het goed is,
wordt er meer gezegd dan letterlijk gesproken.
Dat oproepen van verborgen betekenis organiseert Visser ook
door een afgewogen compositie. In een blad van hem staat alles
op zijn plaats. En wat heel belangrijk is, geen vorm te veel.
Ogenschijnlijk staan de abstracte vormen naast en dus los van
elkaar. Geen enkele vorm zal de andere echt raken. Maar de
omvang, de kleur en dus de suggestie van massa die de dingen
bij hem uitstralen, maakt dat het wegvallen van een onderdeel
de compositie uit balans trekt. En op dat moment ontdek je hoe
weloverwogen kennelijk die ordening toch is. Het is hetzelfde
evenwicht dat de beeldhouwer zoekt.
Galerie Kokon, Stationsstraat 38-40, Tilburg; tot 22
oktober. Open woensdag t/m zaterdag van 12 tot 5 uur.
|