Adriaan Seelen
Alex Kiefmeijer
Anish Kapoor
Ben Hoezen
Birgitt van Bracht 2
Boymans-van Beuningen
Cady Noland
Carel Visser
Caro
Chassetheater
Cultureel Gekleurd
Dada
De Pont
De Ringeloor
De stadscollectie
Desert Tracks
Drie vrouwelijke schilders
Edy de Wilde
Elly Stegeman en Ludo Bekkers
Emile van der Kruk
Enk de Kramer
Eric Hirdes
Erik Prins
Eugeen van Mieghem
Giorgio Morandi
Grafiek in het Tongerlohuys
Hannema
Hans Landsaat
Hans Luiken
Het portret
Het verhalende
Huub Bruls
Ignatiusziekenhuis
Jaap de Vries
Jacques van Alphen
Jan Andriesse
Jeanne Munsterman
Jeroen Doorenweerd
Jiri Kolar
John van Gils
Jos Blersch
Kars Persoon
Klaar van der Lippe
Kopper en Van Ham
Kunst van Vlaanderen en Spanje
Laatmiddeleeuwse prenten
Lokaal 01 - 1
Lokaal 01 - 2
Luc Tuymans
MUHKA
Marijke Fitz Verploegh
Martje Verhoeven
Matthew Barney
Michel van Overbeeke
NBKS 1
NBKS 2
Naus en Kleinepier
Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw
Nieuwe beelden
Noordbrabants Museum
Paul Thek
Per Kirkeby
Piet Berghs
Piet Dieleman
Pyke Koch
Reinoud van Vught
Richard Price
Rob Mohlmann
Rob Moonens
Simon Benson
Stadscollectie Breda, deel I
Textiel
Thierry de Cordier
Tina Onna
Tom Wesselmann
Ton Slits
Tongerlohuys
Toon Kuypers
Torsten Haake-Brandt
Un cercle d'amis
Voorwaar
Wainer Vaccari
Walter Swennen
Wolfslaar
Wouter van Riessen
|
De Stoel van Jeroen Doorenweerd
Zitten is in de opvatting van architect en meubelontwerper
Gerrit Rietveld een werkwoord, letterlijk en figuurlijk.
Zitten is geen toestand van rust maar een daad, een handeling
waarbij het lichaam in actie is. Het resultaat van dat idee is
de Rietveldstoel uit 1918 in rood, blauw, zwart en geel, een
stoel die zitten tot werken maakt. De stoel is een van de 118
Nederlandse stoelontwerpen die in De Beyerd te zien zijn. Voor
de gelegenheid is de binnenplaats van De Beyerd in beslag
genomen door een installatie van Jeroen Doorenweerd; inderdaad
vier stoelen maar van heel andere orde en maat dan de 118
bijzondere stoelen die de omliggende zalen vullen. Die stoelen
verhouden zich tot de anatomie van het menselijk lichaam en
daar blijft het bij. Doorenweerd gaat veel verder. Voor hem is
zitten een werkwoord in het kwadraat, een samenstel van samenhangende
activiteiten die vertrekken vanuit de stoel. OF
eigenlijk, die vertrekken vanuit het lichaam dat op de stoel
plaats neemt en die alleen maar kunnen vanuit de positie die
het lijf op deze stoelen in deze opstelling inneemt. Zitten in
deze installatie dwingt het kijken en organiseert het zien.
De vier brede, hoge, ruwhouten stoelen in de open binnenruimte
hebben niks van doen met het design waar het binnen om gaat.
Geen elegantie, geen schoonheid. Vier dezelfde grote stoelen,
schijnbaar slordig tegenover elkaar gezet. Schijnbaar, want
geconcentreerd zitten en kijken in elk van die grote stoelen
legt het proces bloot dat Doorenweerd geraffineerd en doordacht
tot in alle consequenties heeft uitgevoerd. Dat is het
proces van de waarneming als middel om de ruimte om ons heen
te ontleden en te organiseren.
De stoelen, eigenlijk tronen die de mens naast een rugleuning
en een zitplaats ook een plankier voor de voeten verschaffen,
staan in een vierkant tegenover elkaar, maar wel zo dat je
vlak langs de overbuurman heen kijkt. De stoel is geen plek om
te zitten praten maar een positie vanwaaruit je kijkt. Vanuit
dat vierkant vertrekken vier verschillende kijklijnen in de
richting van de vier verschillende wanden van de binnenplaats.
In drie van de vier posities bovendien is de kijklijn niet
precies op het midden van de gevel gericht, maar valt net uit
dat saaie midden wat drie verschillende hoeken van waarneming
oplevert. De stoel die uitziet op de glazen entreehal uitgezonderd:
die voert het oog in de richting van de uitgang,
naar buiten, het museum uit, de wereld in. De stoelen, verankerd
in de grond, maken het kijken tot een bewustzijn en
zorgen ervoor dat je kijkend de vier verschillende wanden
samenvoegt tot een plek, een ruimte. Dat is kijken en zien
tegelijk. Doorenweerd slaagt erin, overal waar hij ingrijpt,
door een fantastische intensivering van waarneming het leven
in de fysieke ruimte te verdubbelen. Voor wie het oog de
arbeid gunt.
De Beyerd, Boschstraat 22, Breda; tot 19 juni (ma gesloten)
|