Adriaan Seelen
Alex Kiefmeijer
Anish Kapoor
Ben Hoezen
Birgitt van Bracht 2
Boymans-van Beuningen
Cady Noland
Carel Visser
Caro
Chassetheater
Cultureel Gekleurd
Dada
De Pont
De Ringeloor
De stadscollectie
Desert Tracks
Drie vrouwelijke schilders
Edy de Wilde
Elly Stegeman en Ludo Bekkers
Emile van der Kruk
Enk de Kramer
Eric Hirdes
Erik Prins
Eugeen van Mieghem
Giorgio Morandi
Grafiek in het Tongerlohuys
Hannema
Hans Landsaat
Hans Luiken
Het portret
Het verhalende
Huub Bruls
Ignatiusziekenhuis
Jaap de Vries
Jacques van Alphen
Jan Andriesse
Jeanne Munsterman
Jeroen Doorenweerd
Jiri Kolar
John van Gils
Jos Blersch
Kars Persoon
Klaar van der Lippe
Kopper en Van Ham
Kunst van Vlaanderen en Spanje
Laatmiddeleeuwse prenten
Lokaal 01 - 1
Lokaal 01 - 2
Luc Tuymans
MUHKA
Marijke Fitz Verploegh
Martje Verhoeven
Matthew Barney
Michel van Overbeeke
NBKS 1
NBKS 2
Naus en Kleinepier
Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw
Nieuwe beelden
Noordbrabants Museum
Paul Thek
Per Kirkeby
Piet Berghs
Piet Dieleman
Pyke Koch
Reinoud van Vught
Richard Price
Rob Mohlmann
Rob Moonens
Simon Benson
Stadscollectie Breda, deel I
Textiel
Thierry de Cordier
Tina Onna
Tom Wesselmann
Ton Slits
Tongerlohuys
Toon Kuypers
Torsten Haake-Brandt
Un cercle d'amis
Voorwaar
Wainer Vaccari
Walter Swennen
Wolfslaar
Wouter van Riessen
|
Simon Benson
In de galerij van het architektencollectief Compositie 5
exposeert Simon Benson kleine tekeningen en objecten. De
tekeningen zijn nog het meest interessant. Het zijn studieuze
benaderingen in potlood van bedachte en berekende vormen.
Vormen inderdaad die geen concrete voorstelling verbeelden en
als zodanig niks herkenbaars hebben. En toch hebben ze iets
concreets. Door het bedenken en uitrekenen, door het spelen
met perspectief, door het in dezelfde tekening veranderen van
gezichtspunt krijg je het gevoel dat je naar een plattegrond
kijkt of naar een ontwerp voor een meubel of van een gebouw.
Naar een tekening waar iets bestaands achter schuil gaat. Er
is in aanvang de suggestie van een concrete werkelijkheid.
Maar die 20 getoonde tekeningen tezamen zijn toch teveel een
produkt van bedenksel om echt aan te spreken. Meer met het
hoofd bedacht dan met het oog waargenomen. En wat ik eigenlijk
nog het meest mis, dat is het zoekende potlood. Deze tekeningen
weten als het ware teveel en vragen te weinig. Juist een
tekening moet ook iets van een schets hebben en moet daardoor
een kwetsbaarheid tonen. De tekening moet de schijnbare eenvoud
van de poezie nog bezitten die op sporen zet die zich aan
de controle van de ratio durven te onttrekken.
Die rationaliteit is uitgerekend de karakteristiek van de
kleine houten objecten in meniekleur die in de bovengang
hangen. Maar dan wel een droge, voorspelbare rationaliteit.
Het zijn objecten die het produkt zijn van rusteloze vingers
die zich meer om het maken dan om het fantaseren bekommeren.
Om van verbeelding maar te zwijgen.
Compositie 5, Boschstraat 35-37, Breda; tot 23 juni open
ma t/m vr va 1 tot 5 uur.
|