Adriaan Seelen Alex Kiefmeijer Anish Kapoor Ben Hoezen Birgitt van Bracht 2 Boymans-van Beuningen Cady Noland Carel Visser Caro Chassetheater Cultureel Gekleurd Dada De Pont De Ringeloor De stadscollectie Desert Tracks Drie vrouwelijke schilders Edy de Wilde Elly Stegeman en Ludo Bekkers Emile van der Kruk Enk de Kramer Eric Hirdes Erik Prins Eugeen van Mieghem Giorgio Morandi Grafiek in het Tongerlohuys Hannema Hans Landsaat Hans Luiken Het portret Het verhalende Huub Bruls Ignatiusziekenhuis Jaap de Vries Jacques van Alphen Jan Andriesse Jeanne Munsterman Jeroen Doorenweerd Jiri Kolar John van Gils Jos Blersch Kars Persoon Klaar van der Lippe Kopper en Van Ham Kunst van Vlaanderen en Spanje Laatmiddeleeuwse prenten Lokaal 01 - 1 Lokaal 01 - 2 Luc Tuymans MUHKA Marijke Fitz Verploegh Martje Verhoeven Matthew Barney Michel van Overbeeke NBKS 1 NBKS 2 Naus en Kleinepier Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw Nieuwe beelden Noordbrabants Museum Paul Thek Per Kirkeby Piet Berghs Piet Dieleman Pyke Koch Reinoud van Vught Richard Price Rob Mohlmann Rob Moonens Simon Benson Stadscollectie Breda, deel I Textiel Thierry de Cordier Tina Onna Tom Wesselmann Ton Slits Tongerlohuys Toon Kuypers Torsten Haake-Brandt Un cercle d'amis Voorwaar Wainer Vaccari Walter Swennen Wolfslaar Wouter van Riessen
|
Simon Benson
In de galerij van het architektencollectief Compositie 5
exposeert Simon Benson kleine tekeningen en objecten. De
tekeningen zijn nog het meest interessant. Het zijn studieuze
benaderingen in potlood van bedachte en berekende vormen.
Vormen inderdaad die geen concrete voorstelling verbeelden en
als zodanig niks herkenbaars hebben. En toch hebben ze iets
concreets. Door het bedenken en uitrekenen, door het spelen
met perspectief, door het in dezelfde tekening veranderen van
gezichtspunt krijg je het gevoel dat je naar een plattegrond
kijkt of naar een ontwerp voor een meubel of van een gebouw.
Naar een tekening waar iets bestaands achter schuil gaat. Er
is in aanvang de suggestie van een concrete werkelijkheid.
Maar die 20 getoonde tekeningen tezamen zijn toch teveel een
produkt van bedenksel om echt aan te spreken. Meer met het
hoofd bedacht dan met het oog waargenomen. En wat ik eigenlijk
nog het meest mis, dat is het zoekende potlood. Deze tekeningen
weten als het ware teveel en vragen te weinig. Juist een
tekening moet ook iets van een schets hebben en moet daardoor
een kwetsbaarheid tonen. De tekening moet de schijnbare eenvoud
van de poezie nog bezitten die op sporen zet die zich aan
de controle van de ratio durven te onttrekken.
Die rationaliteit is uitgerekend de karakteristiek van de
kleine houten objecten in meniekleur die in de bovengang
hangen. Maar dan wel een droge, voorspelbare rationaliteit.
Het zijn objecten die het produkt zijn van rusteloze vingers
die zich meer om het maken dan om het fantaseren bekommeren.
Om van verbeelding maar te zwijgen.
Compositie 5, Boschstraat 35-37, Breda; tot 23 juni open
ma t/m vr va 1 tot 5 uur.
|