Adriaan Seelen Alex Kiefmeijer Anish Kapoor Ben Hoezen Birgitt van Bracht 2 Boymans-van Beuningen Cady Noland Carel Visser Caro Chassetheater Cultureel Gekleurd Dada De Pont De Ringeloor De stadscollectie Desert Tracks Drie vrouwelijke schilders Edy de Wilde Elly Stegeman en Ludo Bekkers Emile van der Kruk Enk de Kramer Eric Hirdes Erik Prins Eugeen van Mieghem Giorgio Morandi Grafiek in het Tongerlohuys Hannema Hans Landsaat Hans Luiken Het portret Het verhalende Huub Bruls Ignatiusziekenhuis Jaap de Vries Jacques van Alphen Jan Andriesse Jeanne Munsterman Jeroen Doorenweerd Jiri Kolar John van Gils Jos Blersch Kars Persoon Klaar van der Lippe Kopper en Van Ham Kunst van Vlaanderen en Spanje Laatmiddeleeuwse prenten Lokaal 01 - 1 Lokaal 01 - 2 Luc Tuymans MUHKA Marijke Fitz Verploegh Martje Verhoeven Matthew Barney Michel van Overbeeke NBKS 1 NBKS 2 Naus en Kleinepier Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw Nieuwe beelden Noordbrabants Museum Paul Thek Per Kirkeby Piet Berghs Piet Dieleman Pyke Koch Reinoud van Vught Richard Price Rob Mohlmann Rob Moonens Simon Benson Stadscollectie Breda, deel I Textiel Thierry de Cordier Tina Onna Tom Wesselmann Ton Slits Tongerlohuys Toon Kuypers Torsten Haake-Brandt Un cercle d'amis Voorwaar Wainer Vaccari Walter Swennen Wolfslaar Wouter van Riessen
|
Toon Kuypers
Het schilderij is voor Toon Kuypers (1954, Heeze) als het
landschap voor een archeoloog. Hij zoekt en onderzoekt de
verflaag van het doek, hij graaft en legt bloot waar het hem
in het schilderij om gaat. Om het schilderen dus. Laag op laag
en kleur naast kleur. Op een afwisselende en voor het oog
organische manier. Dat betekent nergens een hecht en glad
kleurvlak, net zo min als dat in het natuurlijke landschap te
vinden is. Vanuit de natuur gedacht is monochromie onbestaand,
evenmin als trouwens de lineaalrechte lijn. Die vind je dus
ook niet op een doek van Kuypers. Als er sprake is van lijn
dan is die met het penseel rechtsreeks vanuit de hand getrokken.
De voorstelling op doek of papier van zijn recente werk lijkt
ook alleszins met archeologie van doen te hebben. Verspreid
over het oppervlak, door de werking van het toeval bepaald,
zijn aardewerk kommen of potten zichtbaar, soms nog half onder
de penseelstreken verborgen. Als een vondst die de archeoloog
bezig is te doen: nog een laatste rest aarde scheidt hem van
de sensatie om het verleden in het daglicht van het heden te
kunnen waarnemen. De metafoor gaat nog verder. Zoals de archeoloog
van bovenaf op zijn stuk aarde kijkt waaruit hij zijn
schat hoopt te delven, zo kijkt Kuypers neer op zijn beeldvlak.
De kommen zijn precies van bovenaf geschilderd zodat ze
alleen hun ronde oppervlak tonen, een vorm zonder volume. Met
daaromheen wat citrusvruchten verspreid die soms irreele
kleuren aannemen, zoals blauw. Door zo'n point of view te
kiezen heb je het gevoel dat het platte oppervlak waarop je
kijkt, rechtop wordt gezet door toedoen van het schilderij dat
vertikaal aan de muur hangt.
Galerie Molenaars, Ginnekenweg 79, Breda; tot 15 oktober.
Open woensdag t/m zaterdag
|