Adriaan Seelen
Alex Kiefmeijer
Anish Kapoor
Ben Hoezen
Birgitt van Bracht 2
Boymans-van Beuningen
Cady Noland
Carel Visser
Caro
Chassetheater
Cultureel Gekleurd
Dada
De Pont
De Ringeloor
De stadscollectie
Desert Tracks
Drie vrouwelijke schilders
Edy de Wilde
Elly Stegeman en Ludo Bekkers
Emile van der Kruk
Enk de Kramer
Eric Hirdes
Erik Prins
Eugeen van Mieghem
Giorgio Morandi
Grafiek in het Tongerlohuys
Hannema
Hans Landsaat
Hans Luiken
Het portret
Het verhalende
Huub Bruls
Ignatiusziekenhuis
Jaap de Vries
Jacques van Alphen
Jan Andriesse
Jeanne Munsterman
Jeroen Doorenweerd
Jiri Kolar
John van Gils
Jos Blersch
Kars Persoon
Klaar van der Lippe
Kopper en Van Ham
Kunst van Vlaanderen en Spanje
Laatmiddeleeuwse prenten
Lokaal 01 - 1
Lokaal 01 - 2
Luc Tuymans
MUHKA
Marijke Fitz Verploegh
Martje Verhoeven
Matthew Barney
Michel van Overbeeke
NBKS 1
NBKS 2
Naus en Kleinepier
Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw
Nieuwe beelden
Noordbrabants Museum
Paul Thek
Per Kirkeby
Piet Berghs
Piet Dieleman
Pyke Koch
Reinoud van Vught
Richard Price
Rob Mohlmann
Rob Moonens
Simon Benson
Stadscollectie Breda, deel I
Textiel
Thierry de Cordier
Tina Onna
Tom Wesselmann
Ton Slits
Tongerlohuys
Toon Kuypers
Torsten Haake-Brandt
Un cercle d'amis
Voorwaar
Wainer Vaccari
Walter Swennen
Wolfslaar
Wouter van Riessen
|
Toon Kuypers
Het schilderij is voor Toon Kuypers (1954, Heeze) als het
landschap voor een archeoloog. Hij zoekt en onderzoekt de
verflaag van het doek, hij graaft en legt bloot waar het hem
in het schilderij om gaat. Om het schilderen dus. Laag op laag
en kleur naast kleur. Op een afwisselende en voor het oog
organische manier. Dat betekent nergens een hecht en glad
kleurvlak, net zo min als dat in het natuurlijke landschap te
vinden is. Vanuit de natuur gedacht is monochromie onbestaand,
evenmin als trouwens de lineaalrechte lijn. Die vind je dus
ook niet op een doek van Kuypers. Als er sprake is van lijn
dan is die met het penseel rechtsreeks vanuit de hand getrokken.
De voorstelling op doek of papier van zijn recente werk lijkt
ook alleszins met archeologie van doen te hebben. Verspreid
over het oppervlak, door de werking van het toeval bepaald,
zijn aardewerk kommen of potten zichtbaar, soms nog half onder
de penseelstreken verborgen. Als een vondst die de archeoloog
bezig is te doen: nog een laatste rest aarde scheidt hem van
de sensatie om het verleden in het daglicht van het heden te
kunnen waarnemen. De metafoor gaat nog verder. Zoals de archeoloog
van bovenaf op zijn stuk aarde kijkt waaruit hij zijn
schat hoopt te delven, zo kijkt Kuypers neer op zijn beeldvlak.
De kommen zijn precies van bovenaf geschilderd zodat ze
alleen hun ronde oppervlak tonen, een vorm zonder volume. Met
daaromheen wat citrusvruchten verspreid die soms irreele
kleuren aannemen, zoals blauw. Door zo'n point of view te
kiezen heb je het gevoel dat het platte oppervlak waarop je
kijkt, rechtop wordt gezet door toedoen van het schilderij dat
vertikaal aan de muur hangt.
Galerie Molenaars, Ginnekenweg 79, Breda; tot 15 oktober.
Open woensdag t/m zaterdag
|