Adriaan Seelen Alex Kiefmeijer Anish Kapoor Ben Hoezen Birgitt van Bracht 2 Boymans-van Beuningen Cady Noland Carel Visser Caro Chassetheater Cultureel Gekleurd Dada De Pont De Ringeloor De stadscollectie Desert Tracks Drie vrouwelijke schilders Edy de Wilde Elly Stegeman en Ludo Bekkers Emile van der Kruk Enk de Kramer Eric Hirdes Erik Prins Eugeen van Mieghem Giorgio Morandi Grafiek in het Tongerlohuys Hannema Hans Landsaat Hans Luiken Het portret Het verhalende Huub Bruls Ignatiusziekenhuis Jaap de Vries Jacques van Alphen Jan Andriesse Jeanne Munsterman Jeroen Doorenweerd Jiri Kolar John van Gils Jos Blersch Kars Persoon Klaar van der Lippe Kopper en Van Ham Kunst van Vlaanderen en Spanje Laatmiddeleeuwse prenten Lokaal 01 - 1 Lokaal 01 - 2 Luc Tuymans MUHKA Marijke Fitz Verploegh Martje Verhoeven Matthew Barney Michel van Overbeeke NBKS 1 NBKS 2 Naus en Kleinepier Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw Nieuwe beelden Noordbrabants Museum Paul Thek Per Kirkeby Piet Berghs Piet Dieleman Pyke Koch Reinoud van Vught Richard Price Rob Mohlmann Rob Moonens Simon Benson Stadscollectie Breda, deel I Textiel Thierry de Cordier Tina Onna Tom Wesselmann Ton Slits Tongerlohuys Toon Kuypers Torsten Haake-Brandt Un cercle d'amis Voorwaar Wainer Vaccari Walter Swennen Wolfslaar Wouter van Riessen
|
Tekeningen
De kleine, intieme ruimte van galerie Voorwaar in Dordrecht is
behangen met werk op papier van vier opvallende Nederlandse
kunstenaars. Werk op papier, inderdaad, want het werk van
Joris Geurts is in feite meer aquarel dan zuiver tekening. De
oude Jan Roeland en de jongere Henri Jacobs en Paul van der
Eerden tonen echte potloodtekeningen op papier. Vier kunstenaars,
vier verschillende manieren om met dat fragiele medium
papier om te gaan. Vier verschillende werelden ook, maar alle
vanuit een zelfde scherpe bewustzijn waarvan de echte tekenaar
onmiddellijk getuigt. Aquarel, krijt of potlood op papier, het
kleine blad en die enkele techniek staan geen correctie toe,
het tekort kan niet verdonkeremaand worden achter een laag
verf. De echte tekenaar heeft wat te vertellen vanuit het
potlood of het waterverfpenseel. De boodschap is nauw verweven
met de techniek. En als het aan die verbinding schort, is de
tekening mislukt. Eigenlijk zijn er alleen maar goede tekeningen;
slechte tekeningen zijn non-existent en daarover
zouden we het dus nooit moeten hebben.
Jan Roeland, schilder, tekenaar, laat als weinig anderen het
wit van het papier een belangrijke rol spelen. Met messcherp
potlood zet hij duidelijke maar liefst non-figuratieve vormen
neer in het witte vlak. De grenzen zijn zo definitief als wil
de vorm zich zelf legitimeren door zich weerbarstig af te
zetten tegen het gapende wit. En dat kan allleen maar als de
verworven vorm helder is, duidelijk bestaat en in het contrast
met het maagdelijke papier eigen gewicht in de schaal kan
leggen. Elke vorm bij Roeland oogt heel overwogen, heel bedachtzaam.
Er wordt niets aan het grillige toeval overgelaten.
Het is de ratio die de hand controleert en een compositie
zoekt waarbinnen geometrie en minimale variaties op een gekozen
motief de loop van de tekening bepalen.
Paul van der Eerden, die net als Jan Roeland een jaar geleden
te zien was in een tekeningtentoonstelling in De Beyerd in
Breda, lijkt met zijn potlood veel meer een verhaal te vertellen.
Elke contour ontstaat door een aantal lijnen los vanuit
het potlood te zetten. Dat soort tekenen kun je bij wijze van
spreken met het oog in zijn ontstaan volgen. De lijnen omspannen
een figuur, een herkenbare vorm die in het geval van Van
der Eerden functioneert in een wereld die surrealistisch is.
Aan de logica onttrokken en toch heel voorstelbaar. De figuren,
getekend in zwart potlood en in kleurpotlood, hebben
tegelijk ook iets statisch. Hoe los het tekenen op zich zelf
ook is in de hand van Van der Eerden, de figuren die het
resultaat ervan zijn staan soms onwrikbaar op hun plek.
Een tekenaar die al enkele jaren zeer de aandacht trekt, is
Henri Jacobs. Afkomstig uit een speldeprik onder Eindhoven.
wonend en werkend in Brussel. Zijn werk, waarvan hier helaas
maar een paar bladen te zien zijn, is geinspireerd op de
Renaissancistische manier van perspectiefberekening. Hij zoekt
nadrukelijk het platte vlak en bouwt dat met perspectiefcorrecties
om tot een ervaring van ruimte. Alles heel zichtbaar
en controleerbaar. Voor het oog gebeurt er zo van alles in de
kleine wereld van het papier. Hij tekent een zwart vlak dat
als een muur ervaren wordt doordat de lege voorgrond door
enkele, perspectivisch vervormde lijnen tot vloer wordt. Het
mooist is wellicht het werk van Joris Geurts, omdat daar het
meest in gebeurt zonder dat precies te zeggen is wat. Zijn
manier van werken op papier heeft iets fundamenteels en is
tegelijkertijd heel vrij. Het is een vloeiende verhouding
tussen vorm en kleur. Het meest aanwezig en toch het kleinste
verhaal.
Galerie Voorwaar, Hoge Nieuwstraat 38, Dordrecht; tot 8
mei. Open do en vr 19.30-22.00, za en zo 13.00-17.00 uur.
|