Adriaan Seelen
Alex Kiefmeijer
Anish Kapoor
Ben Hoezen
Birgitt van Bracht 2
Boymans-van Beuningen
Cady Noland
Carel Visser
Caro
Chassetheater
Cultureel Gekleurd
Dada
De Pont
De Ringeloor
De stadscollectie
Desert Tracks
Drie vrouwelijke schilders
Edy de Wilde
Elly Stegeman en Ludo Bekkers
Emile van der Kruk
Enk de Kramer
Eric Hirdes
Erik Prins
Eugeen van Mieghem
Giorgio Morandi
Grafiek in het Tongerlohuys
Hannema
Hans Landsaat
Hans Luiken
Het portret
Het verhalende
Huub Bruls
Ignatiusziekenhuis
Jaap de Vries
Jacques van Alphen
Jan Andriesse
Jeanne Munsterman
Jeroen Doorenweerd
Jiri Kolar
John van Gils
Jos Blersch
Kars Persoon
Klaar van der Lippe
Kopper en Van Ham
Kunst van Vlaanderen en Spanje
Laatmiddeleeuwse prenten
Lokaal 01 - 1
Lokaal 01 - 2
Luc Tuymans
MUHKA
Marijke Fitz Verploegh
Martje Verhoeven
Matthew Barney
Michel van Overbeeke
NBKS 1
NBKS 2
Naus en Kleinepier
Nederlandse tekeningen 2e helft 19e eeuw
Nieuwe beelden
Noordbrabants Museum
Paul Thek
Per Kirkeby
Piet Berghs
Piet Dieleman
Pyke Koch
Reinoud van Vught
Richard Price
Rob Mohlmann
Rob Moonens
Simon Benson
Stadscollectie Breda, deel I
Textiel
Thierry de Cordier
Tina Onna
Tom Wesselmann
Ton Slits
Tongerlohuys
Toon Kuypers
Torsten Haake-Brandt
Un cercle d'amis
Voorwaar
Wainer Vaccari
Walter Swennen
Wolfslaar
Wouter van Riessen
|
Tekeningen
De kleine, intieme ruimte van galerie Voorwaar in Dordrecht is
behangen met werk op papier van vier opvallende Nederlandse
kunstenaars. Werk op papier, inderdaad, want het werk van
Joris Geurts is in feite meer aquarel dan zuiver tekening. De
oude Jan Roeland en de jongere Henri Jacobs en Paul van der
Eerden tonen echte potloodtekeningen op papier. Vier kunstenaars,
vier verschillende manieren om met dat fragiele medium
papier om te gaan. Vier verschillende werelden ook, maar alle
vanuit een zelfde scherpe bewustzijn waarvan de echte tekenaar
onmiddellijk getuigt. Aquarel, krijt of potlood op papier, het
kleine blad en die enkele techniek staan geen correctie toe,
het tekort kan niet verdonkeremaand worden achter een laag
verf. De echte tekenaar heeft wat te vertellen vanuit het
potlood of het waterverfpenseel. De boodschap is nauw verweven
met de techniek. En als het aan die verbinding schort, is de
tekening mislukt. Eigenlijk zijn er alleen maar goede tekeningen;
slechte tekeningen zijn non-existent en daarover
zouden we het dus nooit moeten hebben.
Jan Roeland, schilder, tekenaar, laat als weinig anderen het
wit van het papier een belangrijke rol spelen. Met messcherp
potlood zet hij duidelijke maar liefst non-figuratieve vormen
neer in het witte vlak. De grenzen zijn zo definitief als wil
de vorm zich zelf legitimeren door zich weerbarstig af te
zetten tegen het gapende wit. En dat kan allleen maar als de
verworven vorm helder is, duidelijk bestaat en in het contrast
met het maagdelijke papier eigen gewicht in de schaal kan
leggen. Elke vorm bij Roeland oogt heel overwogen, heel bedachtzaam.
Er wordt niets aan het grillige toeval overgelaten.
Het is de ratio die de hand controleert en een compositie
zoekt waarbinnen geometrie en minimale variaties op een gekozen
motief de loop van de tekening bepalen.
Paul van der Eerden, die net als Jan Roeland een jaar geleden
te zien was in een tekeningtentoonstelling in De Beyerd in
Breda, lijkt met zijn potlood veel meer een verhaal te vertellen.
Elke contour ontstaat door een aantal lijnen los vanuit
het potlood te zetten. Dat soort tekenen kun je bij wijze van
spreken met het oog in zijn ontstaan volgen. De lijnen omspannen
een figuur, een herkenbare vorm die in het geval van Van
der Eerden functioneert in een wereld die surrealistisch is.
Aan de logica onttrokken en toch heel voorstelbaar. De figuren,
getekend in zwart potlood en in kleurpotlood, hebben
tegelijk ook iets statisch. Hoe los het tekenen op zich zelf
ook is in de hand van Van der Eerden, de figuren die het
resultaat ervan zijn staan soms onwrikbaar op hun plek.
Een tekenaar die al enkele jaren zeer de aandacht trekt, is
Henri Jacobs. Afkomstig uit een speldeprik onder Eindhoven.
wonend en werkend in Brussel. Zijn werk, waarvan hier helaas
maar een paar bladen te zien zijn, is geinspireerd op de
Renaissancistische manier van perspectiefberekening. Hij zoekt
nadrukelijk het platte vlak en bouwt dat met perspectiefcorrecties
om tot een ervaring van ruimte. Alles heel zichtbaar
en controleerbaar. Voor het oog gebeurt er zo van alles in de
kleine wereld van het papier. Hij tekent een zwart vlak dat
als een muur ervaren wordt doordat de lege voorgrond door
enkele, perspectivisch vervormde lijnen tot vloer wordt. Het
mooist is wellicht het werk van Joris Geurts, omdat daar het
meest in gebeurt zonder dat precies te zeggen is wat. Zijn
manier van werken op papier heeft iets fundamenteels en is
tegelijkertijd heel vrij. Het is een vloeiende verhouding
tussen vorm en kleur. Het meest aanwezig en toch het kleinste
verhaal.
Galerie Voorwaar, Hoge Nieuwstraat 38, Dordrecht; tot 8
mei. Open do en vr 19.30-22.00, za en zo 13.00-17.00 uur.
|