Antonietta Peeters
Arie Berkulin
Artis
BOA 1
BOA 2
Beelden in Zoersel
Bernd Lohaus
Buitenmaatse grafiek op de grens
Co van Assema
Colin Lowe
De Verbeelding
De geur van hout
De muze als motor
Dick Fluitsma
Eddy Posthuma de Boer
Eelco Brand
Een ander mensbeeld
Emily Boekhout
Esko Mannikko
Felicien Rops
Franka Beijers en Marc Koreman
Geert van de Camp
Gerrit Sol
Gilbert and George
Grafiek
Guido Geelen
Guillaume Bijl
Hans Greep
Hendrik Nicolaas Werkman
Henk Visch
Het gegeven beeld
Jack Poell
Jacomijn den Engelsen
Jan Dibbets
John Koermeling
Jos Boetzkes
Kunst in Rijen
Lidwien Kraakman
Marc Nagtzaam en Eelco Veenman
Marie-Therese Colen
Martha van Meurs
Mattie Schilders
Miek en Harry Vlamings
Nicolas Dings
Noor de Rooy en Piet Vloemans
Opvattingen van schilderkunst
Otto Egberts
PJ Roggeband
Panamarenko
Paul Haentjes
Paul van der Eerden
Petra Boshart
Rosan Bosch
Ru van Rossem
Ruimte in de kunst
Sal Meijer
Sarah Lucas
Shelter
Simon Woudwijk
Soil and ceil
Surrealisme
Theo Kuijpers
Ton Slits
Tony Cragg
VBBKZN
Wat betreft Japan
Willem Adams
Willem de Kooning
Wouter van Riessen
Zomerbeelden
Zomeropstelling
|
Emily Boekhout
Op klein formaat is het werk van Emily Boekhout interessant. Ze
werkt onder andere in gemengde techniek en speelt dan een overzichtelijk
spel met abstracte motieven, met de techniek, met
het papier. Het levert mooie, zachte beelden op die misschien
niet schokkend zijn, maar waar wel wat te zien is. Alles hangt
mooi in evenwicht; wat er aan vorm is, staat compositorisch op
de goede plaats. Anders gezegd: er is met de beste wil niks
verontrustends of afwijkends te ontdekken.
Waar het werk meer wil zijn, waar het formaat groter wordt,
waar het meer wil bedoelen, gaat het mis. De hand wil klaarblijkelijk
vrijheid, gaat losser schilderen en gaat aan de
zichtbare en herkenbare vorm voorbij. Maar dit werk heeft iets
concreets nodig, ook al is het een nonfiguratief beeld. Dat
zogenaamde vrije schilderen levert bij haar niks op. Het ontbeert
spanning en expressie. En ineens zijn de kleuren dan ook
heel flauw. Dat grotere schilderwerk heeft geen uitdrukking,
zegt helemaal niks. Op klein formaat, met nauwere grenzen, is
er bij haar veel meer aanleiding tot een vorm en zo tot een
nonfiguratieve voorstelling die een mooi beeld oplevert, wat
het ook moge betekenen.
Het interessantst zijn haar penseeltekeningen. Stille, lege
bladen van rijstpapier waarop met enige aarzeling het penseel
met inkt zijn eigen gang gaat. Een landschap verborgen in de
nevel waaruit heel voorzichtig vormen opdoemen die naar het
landschappelijke verwijzen.
Emily Boekhout (1956) is opgeleid aan Sint Joost en woont en
werkt in Breda.
't Tongerlohuys, Molenstraat 2, Roosendaal, open van 2 tot
5, behalve op maandag. Tot 29 juli.
|