Antonietta Peeters Arie Berkulin Artis BOA 1 BOA 2 Beelden in Zoersel Bernd Lohaus Buitenmaatse grafiek op de grens Co van Assema Colin Lowe De Verbeelding De geur van hout De muze als motor Dick Fluitsma Eddy Posthuma de Boer Eelco Brand Een ander mensbeeld Emily Boekhout Esko Mannikko Felicien Rops Franka Beijers en Marc Koreman Geert van de Camp Gerrit Sol Gilbert and George Grafiek Guido Geelen Guillaume Bijl Hans Greep Hendrik Nicolaas Werkman Henk Visch Het gegeven beeld Jack Poell Jacomijn den Engelsen Jan Dibbets John Koermeling Jos Boetzkes Kunst in Rijen Lidwien Kraakman Marc Nagtzaam en Eelco Veenman Marie-Therese Colen Martha van Meurs Mattie Schilders Miek en Harry Vlamings Nicolas Dings Noor de Rooy en Piet Vloemans Opvattingen van schilderkunst Otto Egberts PJ Roggeband Panamarenko Paul Haentjes Paul van der Eerden Petra Boshart Rosan Bosch Ru van Rossem Ruimte in de kunst Sal Meijer Sarah Lucas Shelter Simon Woudwijk Soil and ceil Surrealisme Theo Kuijpers Ton Slits Tony Cragg VBBKZN Wat betreft Japan Willem Adams Willem de Kooning Wouter van Riessen Zomerbeelden Zomeropstelling
|
Emily Boekhout
Op klein formaat is het werk van Emily Boekhout interessant. Ze
werkt onder andere in gemengde techniek en speelt dan een overzichtelijk
spel met abstracte motieven, met de techniek, met
het papier. Het levert mooie, zachte beelden op die misschien
niet schokkend zijn, maar waar wel wat te zien is. Alles hangt
mooi in evenwicht; wat er aan vorm is, staat compositorisch op
de goede plaats. Anders gezegd: er is met de beste wil niks
verontrustends of afwijkends te ontdekken.
Waar het werk meer wil zijn, waar het formaat groter wordt,
waar het meer wil bedoelen, gaat het mis. De hand wil klaarblijkelijk
vrijheid, gaat losser schilderen en gaat aan de
zichtbare en herkenbare vorm voorbij. Maar dit werk heeft iets
concreets nodig, ook al is het een nonfiguratief beeld. Dat
zogenaamde vrije schilderen levert bij haar niks op. Het ontbeert
spanning en expressie. En ineens zijn de kleuren dan ook
heel flauw. Dat grotere schilderwerk heeft geen uitdrukking,
zegt helemaal niks. Op klein formaat, met nauwere grenzen, is
er bij haar veel meer aanleiding tot een vorm en zo tot een
nonfiguratieve voorstelling die een mooi beeld oplevert, wat
het ook moge betekenen.
Het interessantst zijn haar penseeltekeningen. Stille, lege
bladen van rijstpapier waarop met enige aarzeling het penseel
met inkt zijn eigen gang gaat. Een landschap verborgen in de
nevel waaruit heel voorzichtig vormen opdoemen die naar het
landschappelijke verwijzen.
Emily Boekhout (1956) is opgeleid aan Sint Joost en woont en
werkt in Breda.
't Tongerlohuys, Molenstraat 2, Roosendaal, open van 2 tot
5, behalve op maandag. Tot 29 juli.
|