Antonietta Peeters
Arie Berkulin
Artis
BOA 1
BOA 2
Beelden in Zoersel
Bernd Lohaus
Buitenmaatse grafiek op de grens
Co van Assema
Colin Lowe
De Verbeelding
De geur van hout
De muze als motor
Dick Fluitsma
Eddy Posthuma de Boer
Eelco Brand
Een ander mensbeeld
Emily Boekhout
Esko Mannikko
Felicien Rops
Franka Beijers en Marc Koreman
Geert van de Camp
Gerrit Sol
Gilbert and George
Grafiek
Guido Geelen
Guillaume Bijl
Hans Greep
Hendrik Nicolaas Werkman
Henk Visch
Het gegeven beeld
Jack Poell
Jacomijn den Engelsen
Jan Dibbets
John Koermeling
Jos Boetzkes
Kunst in Rijen
Lidwien Kraakman
Marc Nagtzaam en Eelco Veenman
Marie-Therese Colen
Martha van Meurs
Mattie Schilders
Miek en Harry Vlamings
Nicolas Dings
Noor de Rooy en Piet Vloemans
Opvattingen van schilderkunst
Otto Egberts
PJ Roggeband
Panamarenko
Paul Haentjes
Paul van der Eerden
Petra Boshart
Rosan Bosch
Ru van Rossem
Ruimte in de kunst
Sal Meijer
Sarah Lucas
Shelter
Simon Woudwijk
Soil and ceil
Surrealisme
Theo Kuijpers
Ton Slits
Tony Cragg
VBBKZN
Wat betreft Japan
Willem Adams
Willem de Kooning
Wouter van Riessen
Zomerbeelden
Zomeropstelling
|
Lidwien Kraakman
In kunstenaarscollectief De Verschijning in Tilburg toont Lidwien Kraakman (een van de oprichters van Lokaal 01 in Breda) een installatie die naar bedoeling en vorm eigenlijk achterhaald is. Op de vloer van de zaal heeft ze met TL-buizen het woord INTER gevormd, een "lichtwoord dat de hele vloer beslaat. Op het beeldscherm van de computer die de bezoeker naar believen zelf kan bedienen, verschijnen foto's van namen en logo's van bedrijven die het woord inter bevatten. Dat moeten er alleen al in Nederland uiteraard ontelbaar veel zijn. Elk bedrijf dat zichzelf serieus neemt en zich een status wil verschaffen die de grenzen overschrijdt, noemt zich internationaal. Bij voorkeur natuurlijk geschreven op z'n Engels. Als je daar eenmaal op gaat letten, zie je niks anders meer. Van dat eenvoudige proces, een soort van vooringenomenheid bij het waarnemen van onze leefwereld, doet Lidwien Kraakman verslag via het computerscherm. De met TL-buizen uitvergrote letters op de vloer zijn een soort van aankondiging die verder niet veel om het lijf heeft. Net zo min als het project, hoe belangrijk en bijzonder het zichzelf ook presenteert. Een dergelijk idee (hoe vaak kom ik een bepaald verschijnsel tegen als ik er echt op let ?) is hooguit een leuke vondst die je even de wenkbrauwen doet fronsen. Je bedenkt dat zo'n woord als inter veel vaker voorkomt dan je aanvankelijk zou veronderstellen, en vervolgens ga je over tot de orde van de dag. Zo niet Lidwien Kraakman. Ze reist kennelijk stad en land af om fotografisch vast te leggen wat we allemaal wel kunnen vermoeden en installeert haar TL-buizen en computerprogramma in De Verschijning. Zo veel jaar geleden zou je zo'n project als conceptuele kunst benoemd hebben, en zoiets is het natuurlijk ook. Maar dan wel van een zeer eenvoudig verwonderingsniveau. Te gering in ieder geval om een presentatie in een serieus kunstenaarscollectief te rechtvaardigen. Natuurlijk is het zo dat wij overspoeld worden door visuele informatie, waaronder we ook de vloed aan opschriften en namen moeten rekenen die we kunnen waarnemen als we reizen. Natuurlijk is het ook zo dat daar een grote mate van opgeblazenheid in zit. Dat weten we, dat is al zo bekend. En daarom heeft zo'n installatie geen enkele actuele betekenis meer.
De Verschijning, Lanciersstraat 42, Tilburg. De installatie van Lidwien Kraakman is daar te zien tot 16 december van donderdag tot en met zondag, van 1 tot 5 uur.
|