Antonietta Peeters Arie Berkulin Artis BOA 1 BOA 2 Beelden in Zoersel Bernd Lohaus Buitenmaatse grafiek op de grens Co van Assema Colin Lowe De Verbeelding De geur van hout De muze als motor Dick Fluitsma Eddy Posthuma de Boer Eelco Brand Een ander mensbeeld Emily Boekhout Esko Mannikko Felicien Rops Franka Beijers en Marc Koreman Geert van de Camp Gerrit Sol Gilbert and George Grafiek Guido Geelen Guillaume Bijl Hans Greep Hendrik Nicolaas Werkman Henk Visch Het gegeven beeld Jack Poell Jacomijn den Engelsen Jan Dibbets John Koermeling Jos Boetzkes Kunst in Rijen Lidwien Kraakman Marc Nagtzaam en Eelco Veenman Marie-Therese Colen Martha van Meurs Mattie Schilders Miek en Harry Vlamings Nicolas Dings Noor de Rooy en Piet Vloemans Opvattingen van schilderkunst Otto Egberts PJ Roggeband Panamarenko Paul Haentjes Paul van der Eerden Petra Boshart Rosan Bosch Ru van Rossem Ruimte in de kunst Sal Meijer Sarah Lucas Shelter Simon Woudwijk Soil and ceil Surrealisme Theo Kuijpers Ton Slits Tony Cragg VBBKZN Wat betreft Japan Willem Adams Willem de Kooning Wouter van Riessen Zomerbeelden Zomeropstelling
|
Lidwien Kraakman
In kunstenaarscollectief De Verschijning in Tilburg toont Lidwien Kraakman (een van de oprichters van Lokaal 01 in Breda) een installatie die naar bedoeling en vorm eigenlijk achterhaald is. Op de vloer van de zaal heeft ze met TL-buizen het woord INTER gevormd, een "lichtwoord dat de hele vloer beslaat. Op het beeldscherm van de computer die de bezoeker naar believen zelf kan bedienen, verschijnen foto's van namen en logo's van bedrijven die het woord inter bevatten. Dat moeten er alleen al in Nederland uiteraard ontelbaar veel zijn. Elk bedrijf dat zichzelf serieus neemt en zich een status wil verschaffen die de grenzen overschrijdt, noemt zich internationaal. Bij voorkeur natuurlijk geschreven op z'n Engels. Als je daar eenmaal op gaat letten, zie je niks anders meer. Van dat eenvoudige proces, een soort van vooringenomenheid bij het waarnemen van onze leefwereld, doet Lidwien Kraakman verslag via het computerscherm. De met TL-buizen uitvergrote letters op de vloer zijn een soort van aankondiging die verder niet veel om het lijf heeft. Net zo min als het project, hoe belangrijk en bijzonder het zichzelf ook presenteert. Een dergelijk idee (hoe vaak kom ik een bepaald verschijnsel tegen als ik er echt op let ?) is hooguit een leuke vondst die je even de wenkbrauwen doet fronsen. Je bedenkt dat zo'n woord als inter veel vaker voorkomt dan je aanvankelijk zou veronderstellen, en vervolgens ga je over tot de orde van de dag. Zo niet Lidwien Kraakman. Ze reist kennelijk stad en land af om fotografisch vast te leggen wat we allemaal wel kunnen vermoeden en installeert haar TL-buizen en computerprogramma in De Verschijning. Zo veel jaar geleden zou je zo'n project als conceptuele kunst benoemd hebben, en zoiets is het natuurlijk ook. Maar dan wel van een zeer eenvoudig verwonderingsniveau. Te gering in ieder geval om een presentatie in een serieus kunstenaarscollectief te rechtvaardigen. Natuurlijk is het zo dat wij overspoeld worden door visuele informatie, waaronder we ook de vloed aan opschriften en namen moeten rekenen die we kunnen waarnemen als we reizen. Natuurlijk is het ook zo dat daar een grote mate van opgeblazenheid in zit. Dat weten we, dat is al zo bekend. En daarom heeft zo'n installatie geen enkele actuele betekenis meer.
De Verschijning, Lanciersstraat 42, Tilburg. De installatie van Lidwien Kraakman is daar te zien tot 16 december van donderdag tot en met zondag, van 1 tot 5 uur.
|