't Tongerlohuys
Ad van Haandel
Anthony Caro
Arja Hop
Carel Blotkamp
Carel Visser
Carola Popma en Hans Klein Hofmeijer
De Tuin der Verbeelding
De tekening als omweg naar het beeld
Documenta 10
Dominique Ampe
Echtpaar Mols
Eigentijdse kunst uit China
Eigentijdse kunst uit Israel
Eigentijdse kunst uit Uganda
Figuratieve kunst
Galerie Esprit
Georges Vantongerloo
Giuseppe Penone
God in de Nederlandse beeldende kunst
Grafiek aan weerszijden van de grens
Hans Broek
Hans Broek 2
Henk van den Berg
Henri Jacobs
Het vernuft
Hubert Damisch
Jan Fabre
Jan Vanriet
Jan Vosters
Jean-Marc Spaans
John Koermeling
Klaas Gubbels
Korrie Besems
Kunst in 't Kijkhuis
Lebuin d'Haese en Paul Beckers
Loek Grootjans
Lokaal 01
Lokaal 01 - 2
MUHKA
Marcel Maeyer
Marion Lambert
Mark Outjers
Michael Kirkham
NBKS 1
NBKS 2
NBKS 3
NBKS 4
NBKS 5
Norbert Prangenberg en Herbert Hamak
Ossip
Piet Berghs
Rob Scholte
Ronald Zuurmond
Sal Meijer
Sint Joost
Sol Sneltvedt
Tijdloze geheimzinnigheid
Trudy Peeters en Rolf ter Veer
Vincent Mentzel
Vrouwelijke schoonheid
Wide White Space
William Speakman
Wim Delvoye
Yarre Stooker
|
Een kunstenaarsechtpaar
Het werk van Theo Mols is typisch academisch, en dat niet helemaal in de positieve zin bedoeld. Het is werk van iemand die alles weet van de theorie van het schilderen> Het gebruik van verf, het schilderen van een oppervlak, het scheppen van ruimte in iets wat in feite een plat vlak is, het tot een harmonie krijgen van kleuren, het schilderen in een harerkenbaar handschrift. Van het werk van Theo Mols kun je wat deze en nog vele andere zaken aangaat, veel dingen zeggen en vooral dat het allemaal hel correct is. De wijze waarop hij schildert heeft de helderheid die nodig is om het iemand anders uit te leggen. Het is het werk van een meester die zijn leerlingen wil opleiden. En dat in technische zin wellicht heel goed zal doen. Van iemand die van 1972 tot 1990 gedoceerd heeft aan de afdeling Schilderen en Monumentaal van Sint Joost in Breda mag je dat ook verwachten. Maar de deskundige, de vakman, de meester die de techniek van het vak zo goed beheerst is daarom nog biet vanzelfsprekend een goed kunstenaar. Het is het klassieke misverstand. De neerlandicus die zich dichter waant, de kunstacademiedocent die dus ook kunstenaar is. Wat er aan het geschilderde werk van Theo Mols ontbreekt, is de verbeelding. Het idee dat er een wereld wordt verbeeld die de kijker meevoert naar elders, het vermoeden dat er iets meer of iets anders wordt bedoeld dan dat wat op het eerste oog zichtbaar is. De schilderingen van hem verbazen noch ontroeren, ook al zij ze goed geschilderd. Eigenlijk gaan ze nergens over.
Zijn echtgenote is Hanneke Mols-van Gool, een beeldhouwster met een lange carrière. Ze is opgeleid aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht en is in 1955 naar Italië vertrokken om aan de Brera-academie in Milaan haar opleiding als beeldhouwster te vervolgen. Eigenlijk was het een verandering van opleiding om aan de dwingende invloed van de Vlaamse beeldhouwer Oscar Jespers te ontkomen. Het was zijn opvatting dat in het beeld het oorspronkelijke blok steen zichtbaar diende te blijven. Zij is altijd in steen blijven werken op een manier die men de klassieke stijl van de twimntigste eeuw zou kunnen noemen. Met instandhouding van de aard van het materiaal een beeld tevoorschijn kappen, zagen en polijsten dat een minimum aan figuratie heeft. Het beeld is behalve een voorstelling ook volume en massa. Werkend vanuit die benadering heeft zij in het zuiden een groite mate van populariteit genoten te meten aan haar tentoonstellingsgeschiedenis. Misschien was het hoogtepunt wel haar deelname aan de Biënnale in Middelheim (Antwerwpen) in 1982. Haar werk is eigenlijk sindsdien stil blijven staan. Het heeft niet meer de ontwikkelingen gevolgd d9e de beeldhouwkunst daarna hebben gekenmerkt. Ze is de traditie en zichzelf trouw altijd in hardsteen blijven werken waarmee ze ambachtelijk perfect mee om weet te gaan. De laatste grote verandering die haar werk te zien heeft gegeven is die in de jaren ‘70 geweest, toen ze haar beelden samenstelde uit verschillende stukken steen.
De beelden die ze nu in ‘t Tongerlohuys laat zien zijn nog steeds van dat samengestelde karakter, althans de grote. In een aparte vitrine staan kleune beeldjes die nog altijd homogeen van materiaal zijn.
‘t Tongerlohuys, Molenstraat 2, Roosendaal. De tentoonstelling van het echtpaar Mols-van Gool duurt tot 7 april en is open van dinsdag t/m zondag van 2 tot 5 uur.
|