't Tongerlohuys
Ad van Haandel
Anthony Caro
Arja Hop
Carel Blotkamp
Carel Visser
Carola Popma en Hans Klein Hofmeijer
De Tuin der Verbeelding
De tekening als omweg naar het beeld
Documenta 10
Dominique Ampe
Echtpaar Mols
Eigentijdse kunst uit China
Eigentijdse kunst uit Israel
Eigentijdse kunst uit Uganda
Figuratieve kunst
Galerie Esprit
Georges Vantongerloo
Giuseppe Penone
God in de Nederlandse beeldende kunst
Grafiek aan weerszijden van de grens
Hans Broek
Hans Broek 2
Henk van den Berg
Henri Jacobs
Het vernuft
Hubert Damisch
Jan Fabre
Jan Vanriet
Jan Vosters
Jean-Marc Spaans
John Koermeling
Klaas Gubbels
Korrie Besems
Kunst in 't Kijkhuis
Lebuin d'Haese en Paul Beckers
Loek Grootjans
Lokaal 01
Lokaal 01 - 2
MUHKA
Marcel Maeyer
Marion Lambert
Mark Outjers
Michael Kirkham
NBKS 1
NBKS 2
NBKS 3
NBKS 4
NBKS 5
Norbert Prangenberg en Herbert Hamak
Ossip
Piet Berghs
Rob Scholte
Ronald Zuurmond
Sal Meijer
Sint Joost
Sol Sneltvedt
Tijdloze geheimzinnigheid
Trudy Peeters en Rolf ter Veer
Vincent Mentzel
Vrouwelijke schoonheid
Wide White Space
William Speakman
Wim Delvoye
Yarre Stooker
|
Michael Kirkham
Op de zolder van De Beyerd ruikt het naar schilderijen. De kleine bovenzaal is helemaal vrijgemaakt om het schilderen van Michael Kirkham alle ruimte te geven. Zijn schilderijen gaan daar ook over: over kleur, over licht, over schilderen kortom. De mensen die zo voor het oog op zijn grote doeken te zien zijn, zijn bijkomstigheden in de wereld die hij schildert. daarom heb je ook nergens het idee dat het een fragment uit een bestaande wereld is dat we zien. Des te groter is de nadruk die het schilderij als medium opeist. Michael Kirkham schildert het lkicht in een huid van kleur en verf en alles wat op zijn doeken aan concrete, herkenbare vorm verder figureert, lijkt in dienst te staan van dat licht. De mens is een noodzakelijk toeval.
Op elk doek is een mens te zien. Om het nauwkeuriger aan te duiden: de gestalte van een mens, een vorm die met opzet wezenloos en stijf vast in het beeld gespijkerd staat. De mens onder de kwast van Michael Kirkham (Blackpool, 1971) is een ledenpop, een pop die gebruikt wordt om mensen na te bootsen, zoiets als een decorstuk in een toneelvoorstelling. Vlees en bloed zijn verdampt, opgegaan in de verf. Wat blijft is een houterige, nadrukkelijke vorm die dient om het abstracte licht te materialiseren en te benadrukken. Elk doek toont een menselijke gedaante en op elk doek in dienst van de schilder, op eigen wijze, dat zeker. In Glorious Day is de menselijke vorm een weerstand in de baaierd van geel licht. Een licht dat te licht zou zijn om waar te nemen als die mens daar niet middenin het beeld zou staan. In Revery dat een gestalte toont die op de rug ligt, is de mens afgezet tegen de kleur: blauw tegen groen, en wie daar ligt, doet er niet meer toe. In Night light zijn het lichtcontouren die de vorm van het lichaam ontworstelen aan het donker, waar het op andere doeken schaduwlijnen zijn die de mens en aanwezigheid geven in het schilderij. Je zou het primaat kunnen leggen bij het licht dat mogelijk maakt dat wij waarnemen; je zou van de geschilderde menselijke vorm uit kunnen gaan die ons het licht en de kleur laat zien. De waarheid ligt daarachter. Michael Kirkham gebruikt kleur, vorm en licht om datgene te bereiken wat een schilderij uiteindelijk altijd is: een abstractie. Hoe zeer men ook van mening zou kunnen zijn dat op de doeken van hem iets figuratiefs waarneembaar is, dat kan niet wegnemen dat het voor alles over schilderen gaat en dat is een zeer abstracte kwaliteit. Figuratie en abstractie zijn alleen in schijn tegengesteld aan elkaar.
Met de presentatie van het werk van Michael kirkham (negen olieverfschilderijen op doek en een aantal kleine schetsjes op papier) is De Beyerd aan een buitengewoon interessante reeks bezig. De titel van die reeks is Lightning. Ze is bedoeld om in de kleine ruimte, nog enigszins beschut tegen het volle licht van de publiciteit, werk te laten zien van talentvolle, jonge kunstenaars. Na William Speakman en Mark Outjers is dit aflevering drie van een tentoonstellingsreeks die talent toont. Het lijkt een vorm van artistieke scouting die De Beyerd verricht. Bescheiden en open, en toch in een context die betekenis geeft aan beeldend werk dat nog rijpt. Kennelijk gaan deze talenten aan de galeries voorbij.
Lightning 3 duurt tot 24 november. De Beyerd, Boschstraat 22, Breda. Alleen op maandag gesloten.
|